Historiek
Connecticut, relatief kleine aan de oostkust van de Verenigde Staten gelegen staat. Connecticut heeft een oppervlakte van 14.371 km² waarvan ongeveer 12 procent bestaat uit water. Er wonen ongeveer 3,5 miljoen mensen en de hoofdstad van de staat is Hartford. Bijnaam van Connecticut is Constitution State.
De naam van de staat laat nog iets zijn van de vroegere bewoners. In de taal van de Algonquin-indianen betekent Quinnehtukcut ‘langs de lange getijdenrivier’.
De eerste Europeaan die voet op Connecticut zette was een Nederlander: de ontdekkingsreiziger Adriaen Block. Hij deed het gebied in 1614 aan en voer over de Connecticut River die door de Nederlanders Versche Rivier werd genoemd. Uiteindelijk werd er in de buurt van het huidige Hartford een fort neergezet dat Huis van Hoop werd genoemd.
Kort na de aankomst van de Nederlanders deden ook andere Europeanen het gebied aan. Er arriveerden met name veel Engelsen waardoor de Nederlandse invloed in het gebied afnam.
Connecticut was een van de dertien koloniën die in de achttiende eeuw in opstand kwamen tegen de Britse overheersing. Tijdens de Amerikaanse Burgeroorlog (1861-1865) koos de staat de kant van de Unie (noordelijke staten). Op 9 januari 1788 werd Connecticut formeel, als vijfde, een staat van de Verenigde Staten.
