Het Europees Kampioenschap van Denemarken

Wat 1988 is voor Nederland is 1992 voor Denemarken. In dat jaar werd dat land namelijk Europees Kampioen voetbal. Wie voorafgaand aan het toernooi gezegd had dat Denemarken kampioen zou worden, zou voor gek verklaard zijn. Het land had zich namelijk helemaal niet voor het toernooi gekwalificeerd.

Het EK 1992 werd gehouden in Zweden en was het laatste toernooi met acht deelnemers. Het was ook het laatste toernooi waarbij een overwinning slechts twee punten overleverde. In de toernooien hierna leverden zeges drie punten op. In Zweden waren verder voor het eerst ook de namen van de spelers op de achterzijde van de shirts te vinden, boven het rugnummer.

Denemarken zou aanvankelijk helemaal niet spelen op de eindronde van het Europees Kampioenschap. In de kwalificatiepoule was het land namelijk tweede geworden, achter groepswinnaar Joegoslavië.

Vanwege de oorlogen in Joegoslavië werd tien dagen voor het begin van het toernooi echter duidelijk dat dat land niet mee zou doen aan het toernooi. De Deense voetballers hadden daar niet echt op gerekend en werden snel bijeen geroepen. Ze moesten invallen. Volgens verschillende berichten lagen diverse Deense voetballers al lekker vakantie te vieren op het strand toen ze een onverwachts telefoontje kregen: “Hier komen, voetballen!” De Deense doelman Peter Schmeichel verklaarde later dat dat onzin was, maar toch kwam de oproep voor veel spelers onverwachts.

Van de Denen werd mede daarom niet zoveel verwacht. Ze belandden bovendien in een vrij zware groep met daarin naast gastland Zweden ook Frankrijk en Engeland.

Groepsfase

Voor Denemarken begon het toernooi op 11 juni 1992 met een duel tegen Engeland. De wedstrijd, die geleid werd door de Nederlandse arbiter John Blankenstein, kende weinig hoogtepunten. Engeland was verzwakt doordat de vaste waarden John Barnes en Gary Stevens zich kort voor het toernooi hadden geblesseerd. In de eerste helft was de Deense doelman Peter Schmeichel, die uiteindelijk zou uitgroeien tot de held van het toernooi, niet erg zeker. Afgestraft werd dit echter niet. De Denen hadden in de tweede helft wat overwicht maar beide teams slaagden er niet in te scoren: 0-0.

Drie dagen later mocht Denemarken aantreden tegen gastland Zweden dat in de eerste wedstrijd met 1-1 gelijk had gespeeld tegen Frankrijk. Beide landen speelden om te winnen. In een aantrekkelijke, open wedstrijd wist echter slechts één land te scoren en dat was Zweden. Doelpuntenmaker was Tomas Brolin (58ste minuut).

Na een nederlaag en een gelijkspel was het in de derde en laatste groepswedstrijd voor Denemarken erop of eronder. Tegen Frankrijk openden de Denen al na acht minuten de score. Na een uur spelen maakte Papin nog wel de gelijkmaker voor Frankrijk, maar in de 78ste minuut nam Denemarken definitief afstand dankzij een doelpunt van Lars Elstrup.

Zweden en Denemarken eindigden zo verrassend als eerste en tweede in de groep. Frankrijk en Engeland mochten naar huis.

Halve finale

In de halve finale trof Denemarken regerend Europees kampioen Nederland. Ook in deze wedstrijd kwam Denemarken weer goed uit de startblokken. Al na vijf minuten opende Henrik Larsen de score. Een kleine twintig minuten deed Dennis Bergkamp iets terug: 1-1. Tien minuten later stonden de Denen echter alweer voor. Henrik Larsen was opnieuw de doelpuntenmaker.

Het leek er lang op dat Denemarken de voorsprong vast zou houden maar in de 86e minuut schoot Frank Rijkaard na een hoekschop van Rob Witschge van dichtbij raak (2-2). Strafschoppen moesten de beslissing brengen. Denemarken miste geen enkele penalty. Bij het Nederlands elftal was er één speler die miste: Marco van Basten, de held van het EK van 1988. Een sensatie: het land dat eigenlijk helemaal niet aan het toernooi zou meedoen, plaatste zich voor de finale.

Finale

Denemarken trof in de finale Duitsland. De meeste mensen waren het er wel over eens dat het de Denen niet nog een keer zou lukken om te stunten. Toch gebeurde dit. In de 23ste minuut kwam Denemarken dankzij een afstandsschot van John Jensen op voorsprong. De Duitsers zetten veel druk maar kwamen niet door de defensie van de Denen heen. In de 78ste wist Kim Vilfort de voorsprong van de Denen nog te vergroten (2-0). De sensatie was daarmee compleet. Een ‘campingelftal’ werd Europees Kampioen voetbal.

Lees ook: De Coupe Henri Delauney
Meer voetbalgeschiedenis
Meer sportgeschiedenis
Overzicht van: Boeken over voetbal(geschiedenis) en voetballers

Beelden van de EK finale van 1992: