Natascha Neef
De oude stad Knossos op Kreta was in de vroege ijzertijd (1100-600 voor Christus) ongeveer drie keer zo groot als tot nu toe werd aangenomen. Dat blijkt uit recente archeologische opgravingen van het Knossos Urban Landscape Project, een langlopend onderzoeksproject van de Griekse Archeologische Dienst en de British School in Athene.
Archeologen legden artefacten en structuren bloot in een veel grotere straal rond de ruïnes van Knossos dan werd verwacht. Dit betekent dat de oude stad waarschijnlijk uitgebreider was dan eerdere studies beweerden. De meeste nieuwe artefacten – brons en andere metalen, sieraden, aardewerk en allerlei statussymbolen – werden aangetroffen op begraafplaatsen.
“Zelfs in het vroege stadium van het onderzoek blijkt dat dit een dichtbevolkte nederzetting was, die zich uitstrekte in het hart van de Knossos-vallei”, zegt Antonis Kotsonas, assistent-professor aan de Universiteit van Cincinnati en adviseur van het Knossos Urban Landscape Project, in een persbericht.
De onderzoekers concluderen op basis van deze nieuwe vondsten dat Knossos zich herstelde van de ineenstorting van het sociaal-politieke systeem rond 1200 voor Christus en ook in de vroege ijzertijd bloeide als kosmopolitisch centrum van de Egeïsche Zee en de mediterrane regio’s.
Knossos is één van de oudste steden in Europa. Het was de zetel van de macht van de Minoïsche beschaving op Kreta. De stad was het epicentrum van cultuur en handel rond de Egeïsche Zee en de Middellandse Zee.
Arthur John Evans
Het paleis van Knossos is de belangrijkste archeologische locatie op Kreta. Het werd gebouwd tussen 1700 en 1400 voor Christus en was het centrum van de historische stad. Het paleis bestond uit ongeveer 1300 ruimten (woningen, ontvangstruimten, troonzaal, theater, opslagruimten en een binnenhof) die door gangen van elkaar gescheiden waren. Mogelijk heeft ook de hoogste machthebber van Kreta, de minos, er gewoond.
De Engelse archeoloog Arthur John Evans deed in 1878 de eerste opgravingen bij Knossos. Hij ontdekte onder andere de westelijke vleugel van het paleis en het beroemde stierenfresco. In 1899 begon hij met het restaureren van het paleis. Over de manier waarop hij dat deed, zijn de meningen verdeeld. Evans bouwde het enorme paleis weer op zoals hij vermoedde dat het er moest hebben uitgezien.
