Dark
Light

Vlad Dracula (ca. 1431-1476) – Bijgenaamd ‘de Spietser’

Auteur:
4 minuten leestijd
Vlad de Spietser of Vlad Dracula (Publiek Domein - wiki)
Vlad de Spietser of Vlad Dracula (Publiek Domein - wiki)

Vlad Dracula was veruit de meest moorddadige heerser van zijn tijd. De Ierse schrijver Bram Stoker liet zich bij de keuze van het hoofdpersonage voor zijn roman ‘Dracula’ naar alle waarschijnlijkheid inspireren door deze historische figuur die wegens zijn wreedheid en gewelddadig optreden in niets moest onderdoen voor Stoker’s literaire creatie. Het relaas:

Oorsprong van de naam Dracula

Vlad Dracula
Vlad Dracula
Vlad’s vader kreeg als vorst van Walachije en vooraanstaand lid van de ‘Ordo Equestris Draconis’ (een broederschap die zich tot doel had gesteld het christelijk geloof te verdedigen en als embleem een draak in het vaandel voerde) het epitheton opgespeld van ‘Dracul’ waarop de jonge Vlad al snel ‘Dracula’ werd genoemd, wat zoveel betekent als ‘zoon van Dracul’.

De voorgeschiedenis

Walachije was sinds het einde van de dertiende eeuw een onafhankelijk vorstendom. tot het in 1862 samen met Moldavië en een deel van Transsylvanië de basis vormde van het huidige Roemenië. Na de val van Constantinopel raakte Walachije echter steeds meer ingeklemd tussen het Ottomaanse Rijk en het koninkrijk Hongarije waardoor de regio het strijdtoneel werd van verschillende veldslagen om uiteindelijk de daaropvolgende jaren een Turkse vazalstaat te worden.

In 1442 werd Vlad’s vader door mistevreden bojaren1 die op de steun konden rekenen van een Hongaars huurlingenleger uit Walachije verdreven. Hij wist echter met de Ottomaanse sultan Murat II (1404-1451) een akkoord af te sluiten waarbij deze laatste hem, mits hij een jaarlijkse belasting betaalde, militair te hulp zou komen bij het heroveren van de troon. Als onderpand ter naleving van de overeenkomst werden Vlad en zijn jongere broer Radu naar het Ottomaanse Hof in Adrianopel gestuurd, waar ze samen met Murat’s zoon, de latere sultan Mehmet II (1432-1481), een prinselijke opvoeding genoten.

Murat hield zijn belofte en het jaar daarop kon Vlad’s vader met de hulp van een Turkse legermacht de troon opnieuw bestijgen. Het bondgenootschap met de Ottomanen had bij de Hongaren evenwel veel kwaad bloed gezet en kort nadien viel een Hongaars leger, geholpen door enkele plaatselijke bojarenfamilies onder leiding van János Hunyadi, Walachije binnen. Vlad’s vader en oudere broer Mircea werden nabij het stadje Balteni gevangen genomen en op gruwelijke wijze vermoord, waarna Hunyadi zijn marionet Vladislav II op de troon zette. Daarop vielen de Ottomanen op hun beurt Walachije binnen en hielpen de toen amper zeventienjarige Vlad op de troon. Niet voor lang want nauwelijks twee maand later werd hij door de Hongaren verdreven en moest hij noodgedwongen vluchten naar Moldavië.

Vlad Dracula’s wraak en regeerperiode

Afbeelding met enkele mannen die in opdracht van Vlad Dracula werden gespietst (Publiek Domein - wiki)
Afbeelding met enkele mannen die in opdracht van Vlad Dracula werden gespietst (Publiek Domein – wiki)
In 1453 veroverde Mehmet II die zijn vader als sultan was opgevolgd Constantinopel, waardoor voor het Ottomaanse Rijk de weg naar de Balkan open lag. Van de daaropvolgende ontstane chaos wist Vlad handig gebruik te maken om in Walachije de macht te grijpen. Belust op wraak liet hij alle bojaren die van ver of nabij betrokken waren geweest bij de dood van zijn vader en broer arresteren en levend op palen spietsen. Het leverde hem de toepasselijke bijnaam op van Vlad ‘Tepeş’ of Vlad ‘de Spietser’.

Intussen kostte Mehmet’s militaire veroveringszucht hopen geld en wilde hij daarom van Vlad de betaling van de jaarlijkse belastingssom die indertijd was overeengekomen. Toen deze uitbleef, stuurde Mehmet een delegatie gezanten naar Walachije om het verschuldigde bedrag te innen. Vlad ontving hen op zijn kasteel met de nodige egards, hoewel hij helemaal niet de intentie had om ook maar iets te betalen en beraamde een duivels plan. Hij deed alsof hij verbolgen was over het feit dat de afgezanten van de sultan bij de begroeting hun tulbanden niet voor hem hadden afgezet. Ter bestraffing van dit gebrek aan respect gaf Vlad zijn lijfwachten opdracht de tulbanden aan de hoofden van de ongelukkigen vast te spijkeren. De Roemeense kunstschilder Theodor Aman beeldde eind 1862 deze vreselijke scène op indringende wijze uit op doek. Het schilderij is te bezichtigen in het vernieuwde Nationaal Museum voor Kunst te Boekarest.

Schilderij van Theodor Aman over de bestraffing van de Turkse gezanten (Publiek Domein - wiki)
Schilderij van Theodor Aman over de bestraffing van de Turkse gezanten (Publiek Domein – wiki)

Als vergeldingsactie voor wat er gebeurd was, zond Mehmet een meer dan twintigduizend man sterke troepenmacht naar Walachije. Vlad lokte het Ottomaanse leger echter in een hinderlaag en liet hen tot de laatste man op een staak spietsen. Korte tijd nadien stak hij ter hoogte van de Donau de grens over naar Bulgarije en richtte onder de daar wonende Turken een ware slachting aan. Hierop stuurde Mehmet een voor die tijd ongezien grote legermacht op Vlad af wat meteen het begin betekende van een bloedige strijd tussen beide partijen. Vlad was niet opgewassen tegen het numerieke overwicht van de Turken en was verplicht om alweer te vluchten.

Het einde

Vlad probeerde nog om met een legermacht van zijn neef Stefanus III het tij te doen keren maar werd uiteindelijk in 1476 door de Turken gevangen genomen en onthoofd. Mehmet liet zijn hoofd overbrengen naar Constantinopel waar het op een staak werd tentoongesteld. Vlad’s stoffelijke resten zouden volgens de overlevering begraven liggen in het klooster van Snagov op slechts enkele kilometers van Boekarest.

Ook interessant: Bram Stoker (1847-1912) – Geestelijk vader van Dracula
Boek: Dracula van Bram Stoker

1 – De bojaren behoorden lange tijd zowel in Rusland als in de meeste andere Slavische landen tot de allerhoogste adel en bekleedden vaak militaire of bestuurlijke functies wat hen een niet te onderschatten machtspositie verleende.

Gepassioneerd door vreemde culturen en de geschiedenis van het vroege neolithicum tot aan onze moderne tijden schrijft Rudi Schrever al verscheidene jaren op regelmatige basis artikelen voor Historiek.net en andere gespecialiseerde vakbladen. Verder is hij bestuurslid van de Geschied- en Heemkundige kring van de Brusselse deelgemeente Laken. [email protected]

Gerelateerde rubrieken:

Gratis geschiedenismagazine

Ontvang, net als ruim 51.000 anderen, iedere week de gratis nieuwsbrief van Historiek:

Gratis nieuwsbrief

Meld u aan voor onze wekelijkse nieuwsbrief (51.171 actieve abonnees)


Ruim 50.000 geschiedenisliefhebbers ontvangen wekelijks onze gratis nieuwsbrief.

Meld u ook aan

×