Geschiedenis van de trein en de (Nederlandse) spoorwegen. Een algemeen artikel over de geschiedenis van de Nederlandse spoorwegen vind je hier. Aanbevelenswaardig zijn verder de artikelen van Arjan den Boer van retours.
In het laatste kwart van de negentiende eeuw moet er een virus zijn rondgegaan in Nederland: elke vlek, elk dorp, elke regio wilde een eigen lokale spoorverbinding. Ontsluiting, meedoen aan de schitterende toekomst die in het verschiet lag.
Vrijwel direct na de inval van de Duitsers in mei 1940 sloot de NS een ‘loyaal samenwerkingscontract’ met de Duitse bezetter. Daarmee hoopte het bedrijf relatief autonoom te kunnen blijven opereren onder het Duitse bewind.
De eerste trein in Nederlands-Indië reed 150 jaar geleden, op 10 augustus 1867, tussen de havenstad Semarang en Tangung op Java. Het traject was 25 km lang.
Deze Birma-Siamspoorlijn bood het Japanse leger een bevoorradingslijn over land van de Golf van Siam naar de Indische Oceaan. Dit ogenschijnlijk indrukwekkende staaltje van bouwkunst ging echter ten koste van de levens van tienduizenden dwangarbeiders, waardoor de spoorweg bekend is komen te staan als de Death Railway, de Dodenspoorlijn.
Ondanks de mooiste plannen van vooral ondernemers, duurde het tot 1860 voor de spoorlijnen zich echt uitbreiden, dit omdat de aanlegkosten erg hoog waren. De overheid kon in de eerste decennia nog niet subsidiëren, omdat de hoge schulden die nog uit de napoleontische tijd stamden eerst afbetaal moesten worden.