Dark
Light
Kees Broekman, de eerste medaillewinnaar op de Winterspelen (1952)
Op 17 februari 1952 won schaatser Kees Broekman, als allereerste Nederlander, een medaille op de Olympische Winterspelen. De Zuid-Hollander pakte het zilver op de vijf kilometer.
Vergeten schaatsers. Waar zijn ze gebleven?
Kent u ze nog? De Mongoolse schaatsers Luwsanlchagwyn Dasznjam en Luwsanlchagwyn Tsend? Jakov Melinikov? Wil de Beer? Albert Tabbit? Vast niet, het zijn vergeten schaatsers. Maar ik wil ze voor de gelegenheid toch nog even terughalen uit de tijd.
Infographic: Historische schaatsrecords
Sinds 1950 zijn er al 369 wereldrecords geschaatst op een Olympische afstand. In zo’n zestig jaar tijd is het wereldrecord op de 1000 meter bijvoorbeeld met 22 seconden verbeterd.
Schaatsen een kleine sport?
Twee keer dit jaar kleurde het podium oranje. Op de 5000 meter en op de sprint. “Kunst!” roepen de critici smalend: “Schaatsen is een kleine sport.” Nu is het typisch Nederlands om je prestaties op deze manier af te doen. Maar hebben de critici gelijk? En wat betekent dat voor de sport? En waarom is langebaanschaatsen toch een olympische sport?
Kon’ki-klapy: de klapschaats op de Spelen
Schaatsers zijn een conservatief volkje. Het heeft immers lang geduurd voordat de klapschaats op de Spelen verscheen. Maar toen was het ook meteen gedaan met de vaste Noor. In Nagano 1998 werden op de klapschaats 32 nieuwe olympische records gereden en maar liefst acht nieuwe wereldrecords. De klapschaats is een feit, zouden de commentatoren zeggen.
Hoe een Vlaamse ijsliefde bekoelde
Al in 1924 waren maar liefst vier schaatsbelgen present op de Olympische Spelen bij het hardrijden op de schaats. Marcel Moens was een van hen. Hij deed meer dan één minuut over de 500 meter! In 1936 staan er in Garmisch Partenkirchen twee Belgen op het ijs. Charles de Ligne is één van hen.
