In de 'onbedoelde samenleving' van Suriname werden volkeren uit alle windstreken bij elkaar gezet, terwijl ze elkaars taal niet spraken, een andere cultuur en gewoontes hadden, godsdiensten beleden die voor elkaar onderling wereldvreemd waren en allen een andere sociale en politieke relatie hadden met het Nederlands koloniaal bestuur.
Al lang voordat het debat over de slavernijafschaffing op gang kwam, voerden aan het begin van de achttiende eeuw slaafgemaakten in Suriname een heftige strijd voor hun vrijheid. Vele slaafgemaakten wisten weg te komen van de plantages en vestigden zich in de jungle van Suriname. Tot deze groep, die marrons worden genoemd, behoorde Kaási, leider van de ‘Kaásimarrons’ en aanvoerder
In 1839-1840 verscheen 'Voyage à Surinam' van de Belgische kunstenaar en reiziger Pierre Jacques Benoit. Het werk trok vooral de aandacht vanwege de honderd kleurrijke steendrukken die het bevatte. Het boek heeft sterk bijgedragen aan het beeld dat men zich in Nederland van Suriname vormde.
Ruim een eeuw geleden was Suriname voor veel westerlingen nog een verre, onbekende kolonie. Met de opkomst van de fotografie en de ontwikkeling van het postwezen ontstond eind negentiende eeuw een nieuwe manier om een glimp van het leven in Suriname te delen met de rest van de wereld: de prentbriefkaart.
De Spaanse Successieoorlog (1701-1714) speelde zich voor een belangrijk deel in Europa af, met spectaculaire veldslagen in de Zuidelijke Nederlanden en hoofdrollen voor John Churchill, de hertog van Marlborough, koning-stadhouder Willem III en de Franse koning Lodewijk XIV. Minder bekend is dat tijdens deze oorlog ook gevochten is in en bij de Nederlandse koloniën in West-Indië.