Na 1848 deed in Nederland een nieuwe bestuurscultuur haar intrede. Onder het patriarchale bestuur van koning Willem I was de samenleving passief, gehoorzaam en volgend geworden. Het nieuwe bestuur maakte vrije burgers zelf verantwoordelijk voor de ontwikkeling van het land.
Op 9 januari 1464 kwam de Staten-Generaal van de Nederlanden voor het eerst samen voor een vergadering. Het initiatief voor deze bijeenkomst kwam niet van hertog Filips III van Bourgondië, maar van enkele ongeruste Hollandse steden...
Wim Blockmans belicht de geschiedenis van Europese staten vanuit de opeenvolgende emancipatiebewegingen en onderzoekt waarom deze telkens weer vastliepen.
Provinciale Staten, het hart van de provinciale democratie, hadden lange tijd nauwelijks bevoegdheden en middelen en evenmin de bereidheid om zelfstandig initiatieven te ondernemen.
Denkend aan Holland zie je eerder Marsmans brede rivieren traag door het oneindige laagland gaan, dan ruwe revoluties en ruige revoltes. Toch is die vredige polder in onze geschiedenis nogal eens opgeschrikt.