Jona Lendering is historicus, webmaster van Livius.org en docent bij Livius Onderwijs. Hij publiceerde verschillende boeken en verzorgt een nieuwsbrief over de Oudheid. Zie ook zijn blog: mainzerbeobachter.com
Ik beken dat ik er altijd moeite mee heb, met al die Centraal-Aziatische volken die je, als je je bezighoudt met de Oudheid, geacht wordt te herkennen.
Ik schreef gisteren over het ontstaan van het Hashemitische koninkrijk in Jordanië: Abdullah greep er de macht in de jaren na de Eerste Wereldoorlog en verwierf na de Tweede Wereldoorlog de koningstitel, de westelijke Jordaanoever en Jeruzalem. Abdullah maakte serieus werk van de integratie van de westelijke Jordaanoever in zijn koninkrijk en was elke vrijdag in Jeruzalem voor het middaggebed.
Over Jordanië – dat destijds nog Transjordanië heette – heeft Winston Churchill eens opgemerkt dat het was geschapen met een enkele pennenstreek op een zondagmiddag in 1921. Dat klinkt leuk maar is complete onzin.
Het irritante van stukjes waarin je uitlegt wat er verkeerd zit, is dat je vaak in herhaling moet vervallen, bijvoorbeeld omdat kwakarcheologen net als andere archeologen hetzelfde nieuws enkele keren publiceren.
Het zal een van de eerste keren zijn dat een blad over de Oudheid zich niet zal beperken tot archeologie of de klassieke traditie – hoe interessant die op zichzelf ook zijn – of tot het Nabije Oosten dan wel tot Griekenland en Rome. Ancient History Magazine wil echt gaan over de Oudheid als Oudheid.
De oorlogen met Rome zullen wel voor eeuwig zijn waarom Karthago het best wordt herinnerd. De expositie besteedt er gelukkig niet teveel aandacht aan, al blijft Hannibal niet onvermeld en is er een lieve grafstele met daarop de afbeelding van een even lief olifantje.
Iran is er trots op. “Een juridische triomf op internationaal niveau voor de islamitische republiek,” las ik op de tentoonstelling waar de Iraniërs hun erfgoed konden terugzien, “die de overheid opdraagt aan het Iraanse volk.”
Sultan Mehmet II zag de maansikkel en een ster gereflecteerd in een plas bloed, en hij besloot dat dit voortaan de vlag zou zijn van het Ottomaanse Rijk.
Sinds Trouw op maandag 2 februari een interview afdrukte met dominee Edward van der Kaaij, die vertelde te hebben ontdekt dat Jezus niet heeft bestaan, zijn er historici die de krant de maat nemen. Ik ben een van die historici.
Ik heb in Terni ooit bij het graf van de heilige Valentijn gestaan, maar foto’s heb ik er niet van, dus ik zal op een andere manier aandacht besteden aan de feestdag van de patroon van de liefde, namelijk met een ivoorsnijwerk van Hippolytos en Faidra.