Jona Lendering is historicus, webmaster van Livius.org en docent bij Livius Onderwijs. Hij publiceerde verschillende boeken en verzorgt een nieuwsbrief over de Oudheid. Zie ook zijn blog: mainzerbeobachter.com
Je hoeft geen doctoraat in de archeologie te hebben om te herkennen dat de in Madrid als wetenschappelijk onderzoek gepresenteerde lijkschennis geen enkel zinvol doel dient.
Het bovenstaande reliëf zou een Assyrische kikvorsman voorstellen, die de blaas van een dier gebruikt als luchtfles en eruit inademt door een soort slangetje.
Dit type verhaal, een drakendoderssprookje waarvan er dertien in een dozijn gaan, had overal in het Midden-Oosten dezelfde betekenis: de zegevierende god stond voor de orde en het goede, het verslagen monster representeerde de chaos en het kwaad.
Knaap rolde redelijk door de oorlog heen. Niet dat hij zich drukte: hij heeft hard gevochten en werd onderscheiden voor zijn moed. Hij raakte echter niet gewond en overleefde een gifgasaanval.
Toen ik nog maar net geschiedenis studeerde, adviseerde een docent me om niet teveel te kijken naar de grote lijnen maar me ook te verdiepen in de details. Als voorbeeld noemde hij de herkomst van de koperen spijkers die werden gebruikt bij de bouw van VOC-schepen. Dertig jaar later weet ik nog steeds niet of het een verstandige raad was
Simon Stevin? Als je me een paar maanden geleden had gevraagd wie dat was, zou ik de decimale notatie van breuken, de zeilwagen en zijn liefde voor het Nederlands hebben genoemd.
Als het gaat om de geesteswetenschappen, is Van Raak blijven hangen rond het jaar 1800. Een soort Maria van der Hoeven, die de evolutietheorie nog niet begrijpt.