Vanaf het moment dat de Verenigde Staten na de Japanse aanval op Pearl Harbor op 7 december 1941 als strijdende partij deelnamen aan de Tweede Wereldoorlog, produceerde Walt Disney Studios de ene na de andere tekenfilm die moest bijdragen aan de geallieerde overwinning. Was er een Duits antwoord op Disney? En werden in nazi-Duitsland tekenfilms ook ingezet als propagandamiddel?
Opgroeiend in een Duits-Nederlands gezin raakte Bas von Benda-Beckmann al vroeg gefascineerd door de Tweede Wereldoorlog. Toen hij dertien was hoorde hij voor het eerst dat zijn oudtante Luise de weduwe was van Hitlers trouwste generaal, Alfred Jodl, die tijdens het Proces van Neurenberg als oorlogsmisdadiger ter dood was veroordeeld. Later volgden meer verhalen.
Aan het einde van de Eerste Wereldoorlog vluchtte keizer Wilhelm II naar Nederland. Het grootste deel van zijn ballingschap bracht hij door op Huis Doorn, maar minder bekend is dat hij de eerste achttien maanden doorbracht op kasteel Amerongen. In zijn gevolg waren in de loop van de tijd meerdere lijfartsen aanwezig, waaronder Alfred Haehner.
In de DDR konden meisjes en vrouwen onder dwang in inrichtingen voor geslachtsziekten worden opgenomen, vaak zonder medische indicatie en onder voortdurend toezicht van de Stasi. Duizenden vrouwen hebben sinds het bestaan van de DDR een dergelijke “opvoeding” in de in de volksmond weinig vleiende naam Tripperburgen (vrij vertaald: ‘Druiperburchten’) moeten ondergaan.
In Nederland speelde vanaf ongeveer 1944 de vraag of er na de oorlog (aanzienlijke) delen van Duits grondgebied, al dan niet met de Duitse inwoners, door Nederland ingelijfd moesten worden, bij wijze van herstelbetaling en om mogelijk toekomstige agressie van Duitsland te voorkomen. Er was een omvangrijke pro-annexatielobby, met name in 1945 en 1946.
Rond de millenniumwisseling wist 98 procent van de mensen in Duitsland wie Beate Uhse was. Als boegbeeld van de seksuele voorlichting of als bevrijdster van de knellende seksuele moraal.
Begin jaren zeventig stelde de Duitse schrijver Walter Kempowski aan allerlei mensen – schrijvers, kunstenaars, taxichauffeurs, de krantenverkoper op straat – de vraag: Heeft u Hitler gezien? Enkele jaren later stelde Kempowski de vraag die niemand durfde te stellen: Wist u ervan? Velen ontkenden of antwoordden ontwijkend, anderen vertelden juist gretig waar ze getuige van waren geweest.
Op zondagmiddag 2 juni 1878 reed keizer Wilhelm I in een open koets van zijn paleis naar de Tiergarten. Het was ruim drie weken nadat Max Hödel een aanslag op zijn leven had gepleegd. Hij werd vergezeld door zijn kamerdienaar en zijn koetsier. Omdat het zondag was, had de keizer zich officieel uitgedost met zijn Pickelhaube, zijn helm met ijzeren
In het zuidwesten van Namibië ligt een door de Atlantische winden gegeselde spookstad. Deze desolate zandbak – die zo maar het decor zou kunnen zijn van een western – is Kolmanskop, een voormalige diamantmijnstad tien kilometer ten oosten van de havenstad Lüderitz. Hier lieten Duitse kolonisten meer dan honderd jaar geleden een oase bouwen die hen het gevoel moest geven
Tussen de Atlantische kust van Afrika en één van de oudste woestijnen ter wereld ligt een bijzondere stad: Swakopmund. Met haar straatbeeld doet ze enigszins denken aan de badplaatsen van de Duitse Oostzeekust. Hier wordt nog altijd Duits gesproken, hebben de straten Duitse namen en zijn tal van bouwwerken opgetrokken in de architectuurstijlen die men ook in de Duitse steden