Dark
Light
Wandelend Nederland begraaft oude strijdbijl
Op 1 januari 2015 ging de Koninklijke Wandelbond Nederland (KWBN) van start. Deze bond is het resultaat van de fusie tussen de twee grote wandelbonden die van oudsher vorm gaven aan de georganiseerde wandelsport in Nederland: de Koninklijke Nederlandse Bond voor Lichamelijke Opvoeding (KNBLO-NL) en de Nederlandse Wandelsport Bond (NWB)
Waarom schaatsen wij?
Deze week betoogde de Vlaamse historicus Vigor Clius op dit geschiedenisforum dat Nederlanders schaatsen omdat het schaatsen een uitlaatklep is voor calvinisten, die immers geen carnaval vieren en ook wel eens uit het strakke keurslijf van de kerk willen ontsnappen. Dat was althans de kern van zijn betoog: op het ijs zouden calvinisten loskomen van religieuze wetten en regels. In
Waarom lopen wij de marathon?
Maandag werd de Marathon van Boston gelopen, een beladen race. Bij de bloedige aanslag een jaar eerder vielen 264 gewonden en drie doden. De marathon van Boston is de oudste stadsmarathon ter wereld. En nu, zoals de Boston Globe schrijft: “Een marathon van de gehele wereld.” Hoe is de marathon ontstaan? Waarom lopen we een marathon?
Het kleine verzet in het Olympisch Stadion
Het Olympisch Stadion is dit weekend de coolste baan van Nederland. In het sportstadion, ligt een tijdelijke ijsvloer voor het NK Sprint & Allround. Winterspelen in een stadion dat is gebouwd voor de Zomerspelen. Het stadion deed ook in de oorlog regelmatig dienst als sportstadion.
Schaatsen in de buitenlucht
In het Olympisch Stadion in Amsterdam wordt komend weekend het NK Allround en Sprint verreden. Buiten op kunstijs in een uniek stadion. Het kan een mooi, ouderwets feestje worden. Waarom schaatsen we eigenlijk niet vaker buiten? Wat ging er mis?
Frogner tegen Bislett: de spannendste schaatswedstrijd ooit
De jaren 20. De schaatswereld is verdeelder dan ooit. Er zijn professionals, amateurs, arbeiders, communisten, staatsamateurs, de bourgeoisie en overlopers. Ze gunnen elkaar het licht niet in de ogen. En ze rijden in hun eigen competitie. Vooral de ‘arbeiders’ willen niets te maken hebben met de elitaire Internationale Schaatsunie (ISU). Daarom organiseren zij hun eigen kampioenschappen. Maar ze zijn vergeten.
Vergeten schaatsers. Waar zijn ze gebleven?
Kent u ze nog? De Mongoolse schaatsers Luwsanlchagwyn Dasznjam en Luwsanlchagwyn Tsend? Jakov Melinikov? Wil de Beer? Albert Tabbit? Vast niet, het zijn vergeten schaatsers. Maar ik wil ze voor de gelegenheid toch nog even terughalen uit de tijd.
Schaatsen een kleine sport?
Twee keer dit jaar kleurde het podium oranje. Op de 5000 meter en op de sprint. “Kunst!” roepen de critici smalend: “Schaatsen is een kleine sport.” Nu is het typisch Nederlands om je prestaties op deze manier af te doen. Maar hebben de critici gelijk? En wat betekent dat voor de sport? En waarom is langebaanschaatsen toch een olympische sport?
Kon’ki-klapy: de klapschaats op de Spelen
Schaatsers zijn een conservatief volkje. Het heeft immers lang geduurd voordat de klapschaats op de Spelen verscheen. Maar toen was het ook meteen gedaan met de vaste Noor. In Nagano 1998 werden op de klapschaats 32 nieuwe olympische records gereden en maar liefst acht nieuwe wereldrecords. De klapschaats is een feit, zouden de commentatoren zeggen.
Vrouwen op de Olympische Spelen
Het heeft lang geduurd voordat vrouwen volledig toegang kregen tot de Spelen. Het traject was lang en moeizaam en nog steeds niet helemaal afgerond. Vrouwen zijn niet van de ene op de andere dag toegelaten tot de competitie en onderweg waren veel hordes te nemen, om in sporttermen te blijven.
Olympische Spelen: het grote roze gebaar
Een roze driehoek op het shirt, een roze handschoen in de lucht. Veel toeschouwers wachten op het grote politieke gebaar van een Olympische atleet. Het IOC heeft al aangekondigd dat er strafmaatregelen volgen voor atleten die tijdens de wedstrijden en vooral op de prijsuitreikingen zo’n gebaar maken. En het is nog maar de vraag of we zo’n gebaar van de
