Dark
Light
Tweede Italiaans-Ethiopische Oorlog (1935-36)
De door de Italianen opgezette rooftocht in Noord-Afrika is zonder twijfel de heetste aardappel die de Volkenbond op haar bordje heeft gekregen.
De Volkenbond en de conflicten in Zuid-Amerika
Zuid-Amerikaanse landen hebben in de eerste helft van de twintigste eeuw de neiging onderlingen conflicten zelf op te lossen zonder inmenging van de Volkenbond, maar ze zijn niet gauw bereid om concessies te doen waardoor vredesregelingen lang op zich kunnen laten wachten. Begin jaren dertig liggen Bolivia en Paraguay met elkaar overhoop rond het zogeheten Chaco territorium en Colombia ruziet
De Volkenbond en de Wereld Ontwapeningsconferentie (1932-34)
Het idee dat ontwapening leidt tot vrede en veiligheid en bewapening dus wel moet leiden tot oorlog, is een opvatting die na de Grote Oorlog breed gedragen wordt. De Amerikaanse president Woodrow Wilson schenkt er aandacht aan in zijn Veertien Punten en het ligt aan de basis van het Handvest van de Volkenbond. In 1932 begint na eindeloos vijven en
De Volkenbond en het militaire schaakspel om Mantsjoerije
Onder het mom van het regelen van een lokaal geschil met China, valt Japan in 1931 het Chinese Mantsjoerije binnen. Niet slechts om dit gebied in handen te krijgen, maar met als uiteindelijk doel de heerschappij over China te verwerven.
De Volkenbond en humanitaire problemen
Gedurende het Interbellum krijgt de Volkenbond niet slechts te maken met grensconflicten of oorlogen tussen leden van de bond. Wat ook aandacht vraagt zijn problemen van humanitaire aard zoals het vluchtelingenvraagstuk, de gezondheidszorg en arbeidsomstandigheden.
De Volkenbond en de mandaatgebieden
Tijdens de vredesconferentie in Parijs (1919) ontwerpen de geallieerden de mandaatregeling die voorziet in het beheer en begeleiden tot zelfstandigheid door ‘ontwikkelde’ naties van voormalige koloniën en delen van het voormalige Ottomaanse rijk. De Volkenbond krijgt tot taak het administratieve beheer te voeren over deze gebieden.
Op weg naar Duitse re-integratie na de Eerste Wereldoorlog
Bij de oprichting van de Volkenbond op 25 januari 1919 wordt aan Duitsland het lidmaatschap ontzegd. Het vergt veel onderhandelingen, maar dankzij de inspanning van nieuwe politieke leiders wordt in 1926 na het sluiten van het verdrag van Locarno Duitsland toegelaten als volwaardig lid van de Volkenbond.
De Volkenbond en grensconflicten in de Balkan begin jaren twintig
Na de ondertekening van het vredesverdrag van Versailles ontstaan er grensconflicten in de Balkan waar de Volkenbond mee geconfronteerd wordt. Het eerste, een conflict tussen Albanië en Griekenland dat uitmondt in de Korfoe-kwestie, luidt een lange reeks van confrontaties in tussen de Italiaanse dictator Benito Mussolini en de voorzichtig opererende Volkenbond. In het andere grensconflict tussen Griekenland en Bulgarije boekt
Dantzig, het Saargebied (en de Volkenbond als hoeder)
Na de Eerste Wereldoorlog worden het Saargebied en de stad Dantzig onder toezicht geplaatst van de Volkenbond. Een rol die de Volkenbond naar behoren vervult, maar niet altijd de goedkeuring kan wegdragen van de lokale bevolking.
De moeizame start van de Volkenbond
Nooit meer oorlog! Dat is de hartenkreet van de 28e Amerikaanse president Woodrow Wilson als de Eerste Wereldoorlog ten einde loopt. Hij vecht voor zijn ideaal: de creatie van een Bond der Volkeren waarmee een eind gemaakt zal worden aan de machtspositie van de grote Europese mogendheden die elkaar al eeuwen de tent uitvechten. Wilson slaagt in zijn opzet, maar
Volkenbond (1919-1946) – Een korte geschiedenis
Korte geschiedenis van de Volkenbond (1919-1946), een supranationale organisatie die op initiatief van de Amerikaanse president Woodrow Wilson ontstond.
