Samuel de Korte
Tegenwoordig zijn er veel mogelijkheden voor de politie om criminelen te vangen. Als vingerafdrukken afwezig zijn, zijn er andere manieren om DNA te achterhalen. Voor de Amerikaanse politie in de jaren dertig en veertig was dit een stuk lastiger. Tijdens de crisisjaren dertig was het belangrijk om vingerafdrukken te achterhalen om zodoende criminelen voor het gerecht te slepen.
John Dillinger
John Dillinger (1903-1934) was een Amerikaanse gangster. Hij was een kleurrijk personage en de pers had veel aandacht voor hem. In zijn jeugd kwam hij al enkele keren in aanraking met de politie. Hij zat een tijdje bij de marine, maar deserteerde. Met een vriend pleegde hij een overval, maar ze werden gepakt. Dillinger werd opgesloten en veranderde in de gevangenis in een geharde crimineel. Hij pleegde een serie overvallen en ontsnapte uit de gevangenis.
In 1934 ondernam hij een poging om zijn vingerafdrukken weg te laten branden met zuur. Via een bevriende dokter werd de mix klaargemaakt, een mengsel van zoutzuur en salpeterzuur. Ondanks de verwondingen die dit opleverde, mislukte de poging, want de vingerafdrukken groeiden gewoon terug.
Uiteindelijk kwam de politie Dillinger weer op het spoor. De crimineel werd aangehouden nadat hij de bioscoop verlaten had. Hij probeerde nog te vluchten, maar werd door de politie neergeschoten.
Robert Phillips
Een andere crimineel Robert Phillips, ook bekend als Roscoe Pitts, ging een stapje verder. Phillips was bekend vanwege enkele bankovervallen en inbraken. Daarnaast had hij een periode in Alcatraz doorgebracht. In 1941 vroeg hij de arts Leopold Brandenburg om zijn vingerafdrukken te verwijderen. De dokter zei dat dit niet genoeg was en kwam met een beter plan: de huid van zijn borst over zijn vingertoppen heen laten groeien. De dokter haalde verschillende huidlagen weg en maakte de handen vast aan zijn borst. Toen, na drie weken, de huid volledig in de vingers was gegroeid werd de hand van de borst los gemaakt en was de huid volledig strak. Daarna werd de andere hand gedaan. Het resultaat was dat de vingertoppen geen vingerafdrukken meer afgaven.
Phillips ging verder met zijn criminele bestaan en de politie begreep niet waarom er geen vingerafdrukken werden gevonden. Dit zou tegen hem gebruikt worden, toen hij eind 1941 in hechtenis werd genomen voor het rijden zonder rijbewijs. Hij kon namelijk geen vingerafdrukken afgeven… Hij werd uiteindelijk gepakt doordat opviel dat er wel sporen waren, maar geen vingerafdrukken. Geen vingerafdrukken zijn net zo uniek als dat er geen vingerafdrukken zijn. De plooien in de huid lopen verder door dan enkel de vingertoppen. Hierdoor kon hij uiteindelijk gelinkt worden aan de misdaden.
Beide mannen werden dus gepakt ondanks hun pijnlijke pogingen om gerechtigheid te ontwijken. Dillinger had zijn vingers in zuur gedoopt, maar de ribbels van zijn vingers groeiden gewoon terug. Phillips zat zes weken lang met een hand op zijn borst. Toch werden beiden gepakt voor hun misdaden. Misdaad loont dus niet!
