Als we het in Nederland over 'de oorlog' hebben, gaat het normaal gesproken over de Tweede Wereldoorlog. In onze buurlanden ligt dat net wat anders. De Tweede Wereldoorlog is hoe dan ook echter een oorlog die in heel Europa, maar ook daarbuiten, diepe sporen achter heeft gelaten. Ook vanwege de rassenwaan van de nazi's die uitmondde in de Holocaust. Tijdens de Tweede Wereldoorlog stonden twee allianties - de asmogendheden en de geallieerden - lijnrecht tegenover elkaar. In Europa gaat vaak de meeste aandacht naar de strijd die op het Europese continent werd geleverd, maar ook elders - bijvoorbeeld in de voormalige kolonie Nederland-Indië - vielen vele slachtoffers. De oorlog van 1940-1945 was dan ook een echte wereldoorlog.
Tijdens de Tweede Wereldoorlog vielen er in totaal tussen de 50 en 70 miljoen doden. Ongeveer twee derde van alle slachtoffers was burger. Belangrijk onderdeel van de oorlog is de massale vervolging van Joden, maar ook bijvoorbeeld zigeuners, homoseksuelen en jehovah's getuigen. Vervolgden werden door de nazi's veelal opgepakt in ondergebracht in kampen. Sterke gevangenen werden geselecteerd voor dwangarbeid. Ouderen, kinderen en zieken werden in verschillende kampen direct gedood. Voorbeelden van grote vernietigingskampen van de Tweede Wereldoorlog zijn Auschwitz, Treblinka en Sobibor. Tegen het eind van de oorlog probeerden de nazi's de bewijzen van de vernietiging zoveel mogelijk uit te wissen. Op deze pagina zijn nieuwsberichten en achtergrondverhalen over de Tweede Wereldoorlog te vinden, maar ook besprekingen van historische boeken over de oorlog, nieuws over oorlogsmisdadigers en verhalen over bijvoorbeeld nazi-kopstukken als Adolf Hitler, Joseph Goebbels en Heinrich Himmler. Artikelen over de jodenvervolging vind je ook via deze pagina.
Van de circa 220.000 Joden die voor de Tweede Wereldoorlog in Litouwen leefden, zou slechts 3,6 procent (8000) de Duitse bezetting overleven. Anders dan de Nederlandse Joden, werden de overige 96,4 procent van de Litouwse Joden niet in de gaskamers, maar via massa-executies in de openlucht vermoord.
Tijdens de Hongerwinter kampten veel Nederlands niet alleen met voedseltekorten. Ook materiaal om kleding te maken werd naarmate de Tweede Wereldoorlog vorderde steeds schaarser.
Begin dit jaar verscheen een nieuw boek over deze slag, geschreven door de Britse historicus en uitgever Iain MacGregor. Hij schreef eerder boeken over Checkpoint Charlie en de Amerikaanse burgeroorlog.
In een expositie in de Stevenskerk in Nijmegen worden met behulp van augmented reality de verhalen van gewone Nijmegenaren verteld die aan het einde van de Tweede Wereldoorlog in een belegerde stad leefden.
De Nederlandse consul Jan Zwartendijk (1896-1976) ontvangt vandaag postuum de gouden Erepenning voor Menslievend Hulpbetoon, de oudste en belangrijkste Nederlandse onderscheiding voor dappere daden die zijn verricht buiten de strijd. De consul redde tijdens de Tweede Wereldoorlog het leven van duizenden Joden.
Begin jaren zeventig stelde de Duitse schrijver Walter Kempowski aan allerlei mensen – schrijvers, kunstenaars, taxichauffeurs, de krantenverkoper op straat – de vraag: Heeft u Hitler gezien? Enkele jaren later stelde Kempowski de vraag die niemand durfde te stellen: Wist u ervan? Velen ontkenden of antwoordden ontwijkend, anderen vertelden juist gretig waar ze getuige van waren geweest.
Op uiterst zeldzame filmbeelden uit 1944, gemaakt door Félix Forestier, is te zien hoe het Franse verzet – de résistance – zich in de Vercors voorbereidde op de strijd met de Duitse bezetter.
Na een snelle ontruiming door de Duitsers werd Kamp Vught in oktober 1944 een interneringskamp voor mensen die ‘fout’ waren geweest. Er zaten NSB’ers, collaborateurs, kampbewakers en geharde Nederlandse SS’ers, maar ook onschuldigen...
In 'Op oorlogspad' doet correspondent Virginia Cowles verslag van haar ervaringen in Europa tussen 1937 en 1941. Ze haalt halsbrekende toeren uit om bij zowat elke crisis in deze jaren aanwezig te kunnen zijn.
Een substantieel gedeelte van de film ‘Soldaat van Oranje’ is gebaseerd op de belevenissen van geheim agent Lodo van Hamel (1915-1941) en niet op die van Erik Hazelhoff Roelfzema.
Over het feit dat haar vader een van de oprichters was van de Nieuwe Indische Beweging, een net als de NSB op het nationaal-socialisme en fascisme geënte beweging, heeft Haasse nooit geschreven.
Na de razendsnelle verovering van Nederlands-Indië door het Japanse Keizerlijke leger, capituleerde het Koninklijk Nederlandsch-Indisch Leger (KNIL) op 9 maart onvoorwaardelijk. Althans, bijna het hele KNIL. Op 19 februari was Japan het eiland Timor binnengevallen. Vervolgens voerden KNIL en Australische eenheden op Tirmor een guerrillastrijd. Zij gaven aan de capitulatie geen gehoor.
De klassieker 'Im Westen nichts Neues' werd na de Eerste Wereldoorlog door de nazi’s beschouwd als een verderfelijke, de soldatenmoraal ondermijnende, roman. Erich Maria Remarque, de schrijver ervan, zat veilig in Zwitserland toen zijn zuster Elfriede op 16 december 1943, ter dood werd gebracht. Zogenaamd voor haar beledigende taal tegen de Duitse krijgsmacht, maar in wezen voor het door de
Het wordt expliciet verboden om in het openbaar de verschrikkingen van de Holocaust te vergoelijken, te ontkennen of te bagatelliseren. Dat heeft het kabinet deze week besloten.
In 1998 kwam het internationale ingenieursbedrijf Arcadis in opspraak. Een voormalige dwangarbeider uit een van de Joodse werkkampen uit de Tweede Wereldoorlog had in een brief financiële genoegdoening gevraagd. Deze kampen voor Joden bestonden tussen januari en begin oktober 1942, de Nederlandse Heidemaatschappij (NHM) hield er toezicht.
Voor de Tweede Wereldoorlog waren alle vier de zoutvaten in het bezit van het Joodse echtpaar Emma (1852-1937) en Henry Budge (1840-1928) uit Hamburg. De vaatjes werden na de dood van Emma Budge verkocht op een veiling waarvan de opbrengst naar de nazi’s ging en niet naar de nazaten.
In het museum van het Herinneringscentrum Kamp Westerbork is binnenkort de tentoonstelling Een koffer vol te zien. Hierin toont acteur en kunstenaar Jeroen Krabbé zijn verborgen familiegeschiedenis en laat hij bezoekers zien welke invloed de oorlog had op zijn persoonlijke en professionele leven.
Eichmann en de zijnen verkeerden in de overtuiging dat elk middel, elk (klein en groot) kwaad geoorloofd was om de tegenstanders van Hitlers rassenutopie te bestrijden. Niet enkel met uitreisvisa, niet enkel met door welriekende propaganda geparfumeerde koloniale initiatieven, maar bovenal met brutaal emigratiebeleid, standrechtelijke massa-executies en vergassingsinstallaties op industriële schaal. Op welk punt had voor elke dader het verbodsbord
Volg ons: