Jacques Necker was een Franse minister van financiën onder koning Lodewijk XVI. Werd op 30 september 1732 geboren in Genève, maar wordt in 1747 door zijn vader naar Parijs gestuurd om daar klerk te worden bij een bank.
Als Jacques Necker in 1747 naar Parijs verhuisd, komt hij te werken bij de ban van een vriend van zijn vader, Isaac Vernet. Necker blijft hier lang werken en is succesvol. In 1762 wordt hij partner. Enkele jaren later is hij een gefortuneerd man na een reeks succesvolle speculaties.
Publieke functie
In 1766 trouwt Necker met Madame de Verménou. In april van dat jaar krijgen ze een dochter, Anne Louis Germaine Necker die later een beroemd auteur wordt onder de naam Madame de Staël. Madame de Verménou moedigt haar man aan een publieke functie te bekleden. Necker volgt haar raad op en krijgt een goede functie bj de Franse Oost-Indische Compagnie. In deze periode verstrekt Jacques Necker enkele leningen aan de Franse staat.
In 1776 wordt Necker minister van Financiën. Een jaar later promoveert hij zelfst tot directeur-generaal van Financiën. De financiën van de Franse regeringen zijn niet op orde en Necker en probeert hierin verandering aan te brengen.
Derde Stand
Necker doet zijn best de zogenaamde taille-belasting, een belasting die de burgers (Derde Burgerij) vanaf de dertiende eeuw moest betalen, eerlijker te verdelen. Daarnaast probeert hij de staatsschuld van Frankrijk af te betalen. Necker was onder meer zeer populair onder de burgers, omdat hij de Franse regering liet lenen in plaats van de belasting te verhogen, om de oorlog in Amerika te financieren.
Dit beleid mocht hem dan veel krediet opleveren onder de bevolking, voor de schatkist was het niet goed. Als Necker in 1781 het pamflet ‘Compte rendu du roi’ verspreidt waarin hij een rooskleurig beeld schetst van de financiën, wordt hij ontslagen. Necker houdt zich hierna enige tijd bezig met het schrijven van boeken, maar wordt in 1788 opnieuw minister van Financiën. Hij zou volgens velen de enige zijn die de staatsschuld kon helpen aflossen.

Ontslag
In 1789 roept Necker de Staten-Generaal bijeen. Tijdens de vergadering die volgt zegt Necker onder meer dat hij wil dat de Derde Stand dubbel vertegenwoordigd wordt in de Staten Generaal. Dit is tegen het zere been van het hof. Ze zien hem als aanstichter van de op handen zijnde revolutie en ontslaan hem op 11 juli. Hij krijgt tevens te horen dat hij het land onmiddellijk moet verlaten.
De burgerij is woedend als hen dit ter ore komt. Het is één van de ‘druppels’ die leidde tot de bestorming van de Bastille, drie dagen later op 14 juli 1789.
- Lees ook: Lodewijk XVI, de laatste koning van Frankrijk
- …en: Bestorming van de Bastille
- Meer artikelen over de Franse Revolutie
- Boek: De Franse Revolutie