Parijs, de hoofdstad van Frankrijk. Naar alle waarschijnlijkheid was het gebied waar het huidige Parijs ligt al gedurende het hele Neolithicum bewoond. Bekende bouwwerken in de stad zijn onder meer de Eiffeltoren, de Arc de Triomph, het Élysée en het Hôtel de Ville.
Boekentip: Parijs - De verborgen geschiedenis
Naast eerder ingekorte vertaalde uitgaven van Les Misérables zijn het aantal uitgebrachte film-, theater- of musicalversies van Hugo’s meesterwerk legio en de massa’s mensen die er zo mondiaal kennis mee maakten niet te overzien. Telkens gaat het hier echter om verkorte versies.
Het Palais de l’Élysée in Parijs is de ambtswoning van de Franse president en daarmee het centrum van de Franse politieke besluitvorming. Net als het Kremlin en het Witte Huis staat het Élysée in Frankrijk metonymisch voor de staatsmacht. Die macht is in Frankrijk immers geconcentreerd in de Président de la République. Er wordt wel eens gezegd dat hij een
Parijs dankt haar steedse allure aan een facelift in het midden van de negentiende eeuw. Keizer Napoleon III en prefect Haussmann ploegden toen het middeleeuwse straatbeeld om. Zij creëerden een nieuwe stad met brede lanen, parken, moderne voorzieningen en grootse gebouwen.
Naar schatting waren rond het midden van de negentiende eeuw ongeveer honderdduizend vrouwen in Parijs werkzaam in de prostitutie.
De term ‘Middeleeuwen’ komt uit de Renaissance en was niet bepaald als compliment bedoeld. Na hun herontdekking van het antieke erfgoed deden Italiaanse humanisten uit de veertiende en vijftiende eeuw de duizendjarige periode die hen scheidde van het glorieuze Romeinse verleden af als niet meer dan een tussenperiode.
Bij nog heel wat Nederlanders doet de naam Dietrich von Cholditz een belletje rinkelen vanwege van zijn aandeel begin mei 1940 in de strijd om Rotterdam, maar het is vooral zijn weigering om Hitlers bevel uit te voeren en Parijs in brand te steken die hem een plaats in de geschiedenisboeken bezorgde.
De kroniek van de Joodse Sefardische familie Camondo spreidt zich uit over meerdere eeuwen en landen. In hun domus te Parijs, nu Musée Nissim de Camondo, komt heel hun geschiedenis samen.
De Franse schrijver en acteur Jean-Baptiste Poquelin (1622-1673) is de annalen van de kunstgeschiedenis ingegaan onder zijn artiestennaam Molière. Hij heeft vooral naam gemaakt met zijn satirische komedies.
Parijs organiseerde in de negentiende eeuw wel vaker de wereldtentoonstelling, maar die van 1900 was toch weer heel bijzonder.
De Zwitserse beeldhouwer en schilder Alberto Giacometti experimenteerde in zijn vroeger carrière met het kubisme en surrealistisch werk. Hij is echter vooral bekend om zijn fascinatie voor het menselijk lichaam en zijn smalle dunne beelden van naakte vrouwen en wandelende mannen.
Frankrijk herdenkt de Bestorming van de Bastille nog ieder jaar. De gebeurtenis luidde het begin van de Franse Revolutie in.
De Notre-Dame is één van de populairste bezienswaardigheden in Parijs. Jaarlijks trekt de gotische kathedraal zeker tien miljoen bezoekers.
Aan het westelijke eind van de Champs-Élysées in Parijs staat de Arc de Triomphe, een van de bekendste monumenten van de Franse hoofdstad.
De Eiffeltoren is hét symbool van Frankrijk en hoofdstad Parijs. De toren werd gebouwd voor de Wereldtentoonstelling in Parijs in 1889.
De Eiffeltoren is ongetwijfeld het beroemdste bouwwerk van Frankrijk en Parijs. Bekijk hier foto's van de bouw van het bouwwerk.
Als het aan de Franse architect Charles Ribart lag, stond aan het eind van de Champs-Élysées nu een enorm monument in de vorm van een olifant.
De Franse schrijver Victor Hugo maakte onder meer naam met zijn werken 'De klokkenluider van de Notre Dame' en 'Les Misérables'.
Vanwege de drukte werkt het museum voor het eerst met tijdslots, zodat zoveel mogelijk mensen de tentoonstelling kunnen bezoeken en de wachttijden beperkt worden.
Het Rijksmuseum in Amsterdam leent ‘Het melkmeisje’ van Johannes Vermeer voor drie maanden uit aan het Louvre in Parijs.
Op 21 januari 1793 wordt in Parijs de Franse koning Lodewijk XVI onthoofd. Die terechtstelling wordt door duizenden mensen bijgewoond.
In deze animatie wordt het achttiende-eeuwse Parijs tot leven gewekt. Als uitgangspunt nam men de beroemde Turgot-Bretez kaart uit 1739.
