Tweehonderd jaar oude wollen trui gevonden in postpakket uit de Faeröer

In een verzameling negentiende-eeuwse brieven in het Britse Nationaal Archief is een tweehonderd jaar oude trui met traditioneel Faroerse breipatronen ontdekt. De trui was bestemd voor een Deense vrouw maar bereikte nooit haar bestemming omdat het schip waarop het pakket werd verzonden tijdens de Tweede Slag om Kopenhagen door de Britten werd veroverd.

De rode trui werd op 20 augustus 1807 verstuurd vanuit Tórshavn, de hoofdstad van de Faeröer. Een vrachtschip dat eigendom was van de Deense koning moest het kledingstuk naar Denemarken brengen. De afzender, een timmerman genaamd Niels C. Winther, voegde nog een gemoedelijk briefje bij met de Deense tekst:

Mijn vrouw doet haar groeten, bedankt voor de dessertrijst. Ze stuurt je verloofde deze trui en hoopt dat ze er blij mee zal zijn.

Naast de trui bevatte het pakketje ook een monster van fijne wollen dameskousen op knielengte en enkele stofmonsters.

Het pakketje was gericht aan een kennis van de man, ene P. Ladsen uit Kopenhagen. De trui kwam echter nooit aan. Terwijl de vracht onderweg was laaide een conflict tussen Engeland en Denemarken op en werd de Deense hoofdstad gebombardeerd door een Britse vloot. Kapitein Jurgen Toxsvaerd was precies op het verkeerde moment op de verkeerde plek. De Britten enterden zijn schip en namen de volledige lading, inclusief de rode trui, in beslag.

Prize Papers

De lading maakt tegenwoordig onderdeel uit van de zogenoemde Prize Papers, een grote verzameling documenten afkomstig van gekaapte schepen, die in het Britse Nationaal Archief wordt bewaard. Archiefmedewerkers werken al jaren aan de ontsluiting van dit enorme archief. Een monsterklus. Meestal stuit men op documenten, maar soms vindt men ook andere objecten, zoals nu dus een zeldzame wollen trui.

Niet alleen in Engeland is men opgetogen over de vondst. Ook op de Faeröer is verheugd gereageerd. Zo laat een lokale professor weten dat er zeer weinig van dergelijke truien bewaard zijn gebleven aangezien men de kledingstukken vaak gebruikte tot ze door en door versleten waren en vervolgens weggooide. Het kledingstuk zou thuis vervaardigd zijn met handgeverfde wol en verkeert nog in zeer goede staat.