Museum Meermanno is het oudste boekenmuseum ter wereld. Het is gevestigd in het voormalige woonhuis van de stichter van het museum Willem Hendrik Jacob baron van Westreenen van Tiellandt (1783-1848) aan de Prinsessegracht in Den Haag.
In 1702 scheidden de Haagse boekverkopers, drukkers en plaatdrukkers zich af van het St. Lucasgilde waartoe ze meer dan een eeuw behoord hadden. Die afscheiding paste in een trend, want al (veel) eerder hadden hun collega’s in de meeste Hollandse steden hetzelfde gedaan. Het St. Lucasgilde huisvestte van oudsher de schilders, beeldhouwers, graveurs, glasschilders, nog wat andere creatieve beroepen, en
Tachtig jaar geleden verscheen een van de honderd mooiste boeken van de twintigste eeuw in een landgoed bij Newtown in Wales: The history of Saint Louis.
In 1746 verschenen zowel een Franse als twee Nederlandse prachtuitgaven van een selectie van verhalen uit Cervantes’ roman, met fraaie gravures van Bernard Picart en anderen.
Miniatuurboekjes hebben als gemene deler dat ze niet hoger zijn dan drie inch (76 mm), de zogenaamde Bondy-richtlijn. Deze Parijse bijbel is nét te groot.
Op 3 februari 1961 kreeg Abraham Horodisch, antiquaar en uitgever te Amsterdam, van zijn echtgenote Alice Horodisch-Garnmann, een bijzonder verjaardagscadeau. Het was een kleine leporello met op de band slechts de aanduiding C33. Onder dit pseudoniem werd in 1898 bij Leonard Smithers in Londen de Ballad of Reading Gaol gepubliceerd. Pas vanaf de zevende druk van 1899 werd algemeen bekend
Voor het grootste deel zijn het uitgaven van de Leids/Amsterdamse uitgeversfamilie Elzevier, die – met enige overdrijving – de uitvinder van het pocketboek genoemd kan worden.
Museum Meermanno is dankzij baron Van Westreenen rijk voorzien van edities gedrukt door de Duitse drukkers Sweynheym en Pannartz.
A sentimental journey through France and Italy van de Ierse schrijver Laurence Sterne verscheen voor het eerst in 1768.
Gevaren die boeken bedreigen: vuur, water en hitte, stof en verwaarlozing en fanatisme, de boekenwurm, boekbinders, verzamelaars, bedienden en kinderen.
Het eerste in Nederland gedrukte boek waarin de naam van een drukker staat, is uit 1473, maar we weten zeker dat er vóór dat jaar ook al gedrukt werd.
In 1942 verscheen bij uitgeverij De Spieghel in Amsterdam een bijzondere uitgave van Het vlas, een sprookje van Hans Christiaan Andersen.
Op 29 december 1915 schrijft Jean François van Royen aan zijn mecenas Willem Anton Engelbrecht (1874-1965): ‘Juist nog vóór het jaar sluit, kan ik U de eerste proeve van de Zilvertype, dé nieuwe letter, aanbieden: het prospectus van de Vijftig (…) Ik ontving gister ook de papiervormen uit Engeland, juwelen van makelij. Moge van Gelder nu een juweelig papier maken.
De stichter van Museum Meermanno, baron Willem van Westreenen, had een grote belangstelling voor het prille begin van de boekdrukkunst.
William Morris was een veelzijdig man, die zich met literatuur en poëzie, met het ontwerpen van behang, textiel, tegels, meubels, glas in lood en interieurs bezig hield.
Een boek gedrukt door Laurens Janszoon Coster, uit 1443? Dat klinkt te mooi om waar te zijn. En dat is het ook.
Dat Pierre Gosse in 1744 zijn boeken van de hand wilde doen is begrijpelijk. Hij zat tot over zijn oren in de schulden als gevolg van de ‘Haagse veilingencrisis’.
Cicero’s 'Over de staat' staat bekend als ‘de droom van Scipio’ en gaat over de beloning die een rechtvaardig mens wacht in het hiernamaals.
"Wat de Engelse kunstenaar en excentriekeling Ralph Nicholas Chubb tot stand heeft gebracht, is gauw gezegd. Hij maakte schilderijen, die niemand kocht."
Deze afbeelding komt uit een uitgave van de fabels van Aesopus die in 1485 in Antwerpen werd gedrukt door Gheraert Leeu.
In dit propaganda pamflet worden geestelijke en wereldlijke vorsten opgeroepen de strijd tegen de Turken, die in 1453 Constantinopel hadden veroverd, op te pakken.
Dit is een spitselband. In de 17e en 18e eeuw was een dergelijke band van perkament een van de goedkoopste opties om je boek te laten binden
