Aankomende vrijdag opent in Teylers Museum in Haarlem de tentoonstelling De Romantische ziel. Schilderkunst uit Rusland en Nederland. De tentoonstelling staat in het teken van de Russische schilderkunst uit de eerste helft van de negentiende eeuw, de periode van de leermeesters van latere grootheden als Repin.
In de grote collectie tekeningen van Teylers Museum bevinden zich zo’n 75 schetsboeken van rond 1900 en ouder. Fascinerende boekjes, omdat we als het ware direct over de schouder van de kunstenaar meekijken. Er zijn kleine zakboekjes met vluchtige krabbels, grotere boeken met meer uitgewerkte tekeningen en samenhangende, losbladige series.
Onlangs is een voorstudie teruggevonden van een portret dat Willem Hofker (1902-1981) maakte van koningin Wilhelmina. De vondst is bijzonder omdat het originele schilderij tijdens de oorlog in Nederlands-Indië in het openbaar werd verbrand. De tekening is vanaf zaterdag te zien in Teylers Prentenkabinet op de tentoonstelling over Willem Hofker die daar dan opent.
In de negentiende eeuw raakte een groot publiek geïnteresseerd in de eigen geschiedenis. Steden richtten monumenten op om helden te vereren, musea openden hun deuren en er verschenen goedkope geschiedenisboekjes. Geschiedenis werd iets van de mensen zelf en er ontstond een hang naar het verleden. Marita Mathijsen beschrijft het ontwaken van dit historisch besef in haar boek Historiezucht. Naar aanleiding
In Rusland opent woensdag de tentoonstelling Meer dan Romantiek. Russische en Nederlandse schilderijen uit de eerste helft van de 19de eeuw. In deze tentoonstelling zijn onder meer verschillende topstukken uit de Romantische schilderijencollectie van Teylers Museum in Haarlem te zien. Begin volgend jaar is de tentoonstelling ook in dit museum te zien.
Geen enkele kunstenaar is wereldwijd zo beroemd en geliefd als Rembrandt. Dat is niet altijd zo geweest. Hoort hij in zijn tijd tot de belangrijkste meesters, na zijn dood wordt hij vaak verguisd om zijn losse toets. In de negentiende eeuw slaat het beeld om en wordt zijn impressionistische stijl juist bewonderd.
Het werk De verloren zoon is de allermooiste Rembrandt uit de collectie van Teylers Museum in Haarlem. Dat is de uitkomst van een verkiezing die het museum heeft georganiseerd.
Eind deze maand opent in Teylers Museum in Haarlem een grote tentoonstelling waarin de honderd “mooiste tekeningen en etsen van Rembrandt” te zien zijn.
In de achttiende en negentiende eeuw werd het nauwkeurig natekenen van oude meesters als een aparte kunstvorm beschouwd. Men tekende vooral zeventiende-eeuwse landschapen van heel fijn en precies schilderende kunstenaars als Wouwerman en Berchem na. Dat Wybrand Hendriks, conservator van Teylers Museum vanaf 1785, koos voor de toen minder populaire Frans Hals is daarom opvallend, te meer daar hij ze
Tentoonstellingen bestonden in de achttiende eeuw nog niet. Wel was er een groot aantal verzamelaars van tekeningen en prenten. Geen verzamelingetjes maar flinke collecties van vaak duizenden bladen. De verzamelaars toonden graag hun collectie en bekeken met evenveel plezier die van anderen. Daarvoor was er de kunstbeschouwing.
In de 35 jaar dat Wybrand Hendriks opzichter (een soort gastheer en conservator) was van het Kunstkabinet (1785-1820), legde hij de basis van de huidige tekeningencollectie van Teylers Museum. De voorwaarden waren daar dan ook wel naar. Hendriks had een goed oog voor kwaliteit en de Directeuren (bestuursleden) gaven hem een ruim budget.