Uiteraard gaat niets boven het zien van de echte werken, maar voor wie bij het Rijksmuseum achter het net viste biedt het educatieve Vermeer Centrum aan de Voldersgracht in Delft een alternatief.
Het Rijksmuseum heeft op de kunstbeurs TEFAF een zeventiende-eeuws goudrobijnglas aangekocht. Het gaat om een vroeg exemplaar van uitvinder, alchemist en glasmaker Johann Kunckel.
De zeventiende-eeuwse Leidse schilder Jan van Staveren was zowel tijdgenoot als stadsgenoot van Rembrandt als Gerard Dou. Laatstgenoemde schilderde eerder al zwarte tronies en van Rembrandt zijn minstens tien schilderijen, zes tekeningen en zes etsen bekend van zwarte modellen.
Kunsthistorici zijn erin geslaagd een zeventiende-eeuws gezin weer bijeen te brengen. Op een schilderij uit 1626 van Cornelis de Vos blijken oorspronkelijk niet twee maar drie personen te zijn afgebeeld. Lange tijd waren op het schilderij alleen een vader met zijn zoon te zien. De missende moeder is recent opgespoord en met haar gezin herenigd.
Op deze manier wil de culturele instelling mensen die niet in de gelegenheid zijn naar het museum te komen, toch kennis laten maken met het werk van de kunstenaar.
In de Italiaanse provincie Viterbo, vlakbij het plaatsje Bomarzo, is een bijzondere zestiende-eeuwse beeldentuin te vinden. Het park, door Italianen ook wel il Parco dei Mostri di Bomarzo (het park met de monsters van Bomarzo) genoemd, bevat een groot aantal levensgrote beelden van goden en monsterlijke wezens.
Loensend kijkt hij boven zijn luit uit. Theodoor Rombouts (1597-1637) schilderde zichzelf als muzikant maar ook als tandentrekker, als vrolijke disgenoot. Rombouts is een ondergeschoven schilder in de kunstgeschiedenis.
Aan het begin van de jaren zestig kreeg de kunstenaar partijen oud ijzer via zijn vriend Harry Swaak, die werkzaam was bij het bedrijf Werkspoor. Hiermee begon Waskowsky te experimenteren.
Een beroemd schilderij dat Rembrandt van Rijn ooit van zijn zoon Titus maakte, is na bijna vierhonderd jaar weer terug op de plek waar het ooit werd geschilderd. Woensdag arriveerde het werk in Museum Rembrandthuis in Amsterdam.
De Venus van Brassempouy (ook wel de Dame van Brassempouy) is de naam van een ivoren beeldje van circa 25.000 jaar oud. Het beeldje bevat de oudst bekende realistische afbeelding van een menselijk gezicht.
Het Dordts Patriciërshuis heeft een vroeg bloemstuk van Arie Lamme uit 1767 verworven. Er zijn volgens het museum nauwelijks schilderijen bekend van deze stamvader van de kunstenaarsfamilie Lamme en grootvader van de bekende schilder Ary Scheffer.
“Ik heb altijd mijn voeten stevig op aarde en mijn ogen naar de sterren.” Zo typeerde Joan Miró (1893-1983) zichzelf. Zijn omvangrijke werk danst rond die wisselwerking maar als mens stond hij tevens met beide voeten in de maatschappij en reikten zijn handen naar andere artiesten. Kinderlijke verwondering sprankelde tot het einde van zijn leven uit zijn ogen.
Het Rijksmuseum in Amsterdam wijdt voor het eerst in zijn geschiedenis een overzichtstentoonstelling aan de zeventiende-eeuwse meester. Voor de tentoonstelling heeft het museum in totaal achtentwintig werken bijeen weten te brengen.
De Rothschilddames waren gedreven kunstverzamelaars maar ook mecenassen en bewaarders van cultureel erfgoed die hun collecties aan musea hebben geschonken.
Online is sinds deze week een reconstructie te zien van de Hooikade, de plek waar Vermeer rond 1660 zijn beroemde 'Gezicht op Delft' schilderde. Hierdoor krijgt men een indruk van wat de kunstenaar precies zag toen hij werkte aan zijn schilderij.
Een beroemd veertiende-eeuwse beeld van de Heilige Catharina van Alexandrië in de Onze-Lieve-Vrouwekerk in Kortrijk is niet gemaakt van albast maar van marmer. Dat blijkt uit onderzoek van het Koninklijk Instituut voor het Kunstpatrimonium (KIK).
Het kleinste schilderij dat Rembrandt van Rijn ooit maakte is de komende tijd te zien in de Hermitage Amsterdam. Het schilderijtje uit 1633 toont een buste van een bebaarde oude man.
Verschillende kunstenaars zien het als een uitdaging om de toeschouwer op een bepaalde manier op het verkeerde been te zetten. Wanneer men probeert om een optische illusie te creëren wordt ook wel gesproken van het trompe-l'oeil-effect.
Het is lastig om nog onbevangen naar de taferelen op de schilderijen van Pieter Bruegel te kijken, omdat ze zo overbekend zijn. Toch vallen na uitvergroting op een laptop of tablet details op, die normaal in de overdaad aan beelden en figuren uit het zicht verdwijnen.
Het Dordrechts Museum heeft vorig jaar twee Amerikaanse portretten van kunstenaar en kunstcriticus Jan Veth teruggevonden. Naar de werken, tussen 1909 en 1911 in New York geschilderd, was lang gezocht.
Nederlandse kunstenaars uit de Gouden Eeuw zijn wereldberoemd. Niet veel mensen weten dat in Haarlem, de stad van Frans Hals, ook een vrouwelijke meesterschilder actief was. Haar naam: Judith Leyster.