Grafgiften – Betekenis van de term

In tal van culturen uit de Prehistorie en de Oudheid werden grafgiften gebruikt. Wat zijn grafgiften precies? Wat betekent dit begrip? En welke conclusies hebben archeologen getrokken uit de vondsten die tot nu toe gedaan zijn? 

Betekenis van ‘grafgift’

“Een voorwerp dat in het graf van een overleden persoon werd gelegd.”

Uit de soorten en aantallen voorwerpen die gevonden zijn, trekken archeologen over de betreffende oude culturen waren grafgiften in graven zijn aangetroffen, de conclusie dat de mensen uit die tijd in een hiernamaals geloofd moeten hebben. De voorwerpen, zoals voedsel, potten met voorwerpen, wapens (speren, zwaarden) en sieraden (oorringen, kettingen) moesten de doden in het hiernamaals helpen om te overleven of om comfortabel door te kunnen leven.

Vindplekken van grafgiften

Er zijn door archeologen duizenden grafgiften gevonden. Bekende voorbeelden zijn de hunebedden in Noord-Nederland uit de Trechterbekercultuur (ca.4900-2750 v.Chr.), grafgiften uit de Klokbekercultuur (ca.2400-1900 v.Chr), China, de Aziatische Sa Huyhn-cultuur (ca.700 v.Chr.-100 n.Chr.) en grafgeschenken die in de piramides in het oude Egypte zijn aangetroffen (vaak in combinatie met dodenboeken). Het graf van de farao Toetanchamon is een fraai voorbeeld van hoe vol een graf kon liggen met grafgiften. In het oude Egypte zijn zelfs kunsttenen gevonden die mogelijk als grafgift meegegeven werden aan de dode(n).

Bekende grafgiften zijn er in overvloed. Denk aan de Hoofdman van Drouwen (in Drenthe, uit de Bronstijd), de Egyptische dodenboeken (die de overledenen de weg wezen in het hiernamaals) en Chinese jade (een steensoort). Op de encyclopedische website Ensie.nl lezen we over de Chinese grafgiften:

“[In China werden voorwerpen van] jade [gebruikt], zoals de cong: een vierkante buis, in de lengte doorboord met een rond gat. Cong komen uit de prehistorische Liangzhu-cultuur (ca. 3300-2250 v.Chr.). Waarschijnlijk hadden ze een conserverend doel; traditioneel wordt in China aangenomen dat jade het verval van het lichaam tegengaat.”

Boek: Heuvels op de heide

Bronnen ▼