Paul-Henri Spaak (1899-1972) – Premier van België

Belgisch politicus. Paul-Henri Spaak was driemaal premier van België. Een van de grondleggers van de Benelux.

Paul-Henri Spaak werd op 25 januari 1899 geboren in Schaarbeek, Brussel. Dit in een ‘politieke familie’. Zijn opa van moeders kant was Paul Janson, een Belgisch liberaal politicus die vooral bekend werd vanwege zijn strijd voor het algemeen kiesrecht. Daarnaast was zijn moeder, Marie Janson, de eerste vrouwelijke senator en zijn neef Paul-Emile Janson enkele maanden premier van België.

Spaak studeerde rechten in Brussel en vestigde zich daar later als advocaat. Net als veel van zijn familieleden was ook hij politiek geëngageerd. Van 1932 tot 1940 was hij Kamerlid voor de Belgische Werkliedenpartij en daarna van 1945 tot 1966 voor de Belgische Socialistische partij.

Van 1935 tot 1936 was hij minister van Verkeer en PTT. Daarna werd hij minister van Buitenlandse Zaken. Spaak bekleedde die post van 1636 tot 1949. In de tussentijd was hij twee keer premier van België (1938-1939; 1946; 1947-1949). Tijdens de Tweede Wereldoorlog week Spaak samen met de rest van de regering uit naar Londen. Daar was hij van 1940 tot 1944 tevens de leider van het departement van Informatie en Propaganda.

Na de Tweede Wereldoorlog ging Spaak zich met name bezighouden met de internationale politiek. Hij was een groot voorstander van Europese eenheid en was een van de grondleggers van de Benelux, een economisch samenwerkingsverband tussen België, Nederland en Luxemburg. Spaak bekleedde verschillende Europese posten. Zo was hij in 1946 voorzitter van de Algemene Vergadering van de Verenigde Naties en van 1948 tot 1950 voorzitter van de Organisatie van Europese Economische Samenwerking. Daarnaast was hij onder meer voorzitter van de Gemeenschappelijke Vergadering van de Europese Gemeenschap voor Kolen en Staal en secretaris-generaal van de NATO.

Koningskwestie

Spaak’s laatste kabinet (1947-1949) stond voor een deel in het teken van de Belgische Koningskwestie, een politiek conflict tussen de Belgische koning Leopold III en de regering. De regeringsleider stelde zich anti-monarchaal op en bleef zich verzetten tegen de terugkeer van Leopold III als koning.

Op 11 augustus 1949 werd hij tot minister van Staat benoemd. Paul-Henri Spaak verliet de politiek op 27 juli 1966. Hij overleed te Brussel op 31 juli 1972.

Lees ook: Belgische koningskwestie (1945-1950)