Lilian Visser
In de Alpen liggen 111 archeologische sites die in 2011 door Unesco zijn erkend als werelderfgoed. Op de locaties zijn resten gevonden van prehistorische paalwoningen die werden gebouwd tussen 5000 en 500 voor Christus.
De huizen werden allemaal gebouwd aan de rand van meren, rivieren en draslanden en moesten mensen beschermen tegen overstromingen. Sommige sites geven nieuwe inzichten over het leven in het Neolithicum en de Bronstijd in de Alpen en hoe de bewoners reageerden op hun omgeving.
De paalwoningen zijn één van de belangrijkste bronnen voor onderzoek naar de vroeg agrarische samenleving in Europa. Dit onderzoek is interessant omdat kort hierna de modernere samenleving ontstond. De archeologische vondsten geven onder meer informatie over bouwtechnieken en de handelsroutes van onder meer vuurteen, goud en aardewerk. Er zijn ook resten gevonden van uitgesneden kano’s, karren en houten wielen – sommige compleet met assen – die meer vertellen over het transport in die tijd.
De sites liggen in Duitsland (18), Italië (19), Oostenrijk (5), Frankrijk (11), Slovenië (2) en Zwitserland (56). Unesco heeft ze opgenomen op de erfgoedlijst omdat het gaat om een unieke groep van uitzonderlijk goed bewaard gebleven en cultureel rijke archeologische vindplaatsen. Doordat de meren in de loop der tijd groter zijn geworden liggen veel van de paalwoningen inmiddels onder water.
