Tijdens de Tweede Wereldoorlog hielden de nazi’s in interneringskamp Sint-Michielsgestel een groot aantal vooraanstaande Nederlanders gevangen. De gevangenen probeerden zichzelf en elkaar te vermaken, bijvoorbeeld door lezingen te geven. Een speciaal in het kamp opgerichte Kunstkring organiseerde in mei 1943 een lezing over een bijzonder musicus: Willem Spark.
Hoewel veel van de aanwezigen nog nooit van Willem Spark gehoord moeten hebben, verklaarden enkelen al langer liefhebber te zijn van diens composities. Er waren meer sprekers. Professor Van Groningen stond bijvoorbeeld stil bij Sparks waarde als muziektheoreticus en meester C.J.G.M. Schölvinck, een achterkleinzoon van de musicus, keek dankbaar terug op het besluit van de Amsterdamse gemeenteraad om in 1893 de hoofdstraat van de Concertgebouwbuurt naar zijn voorvader te vernoemen: de bekende Willemsparkweg.
De lezing werd afgesloten met enkel ogenblikken stilte, ter nagedachtenis aan de grote muzikant.
Zoete koek
– De herdenking van Willem Spark – NRC Handelsblad – 31/1/1087, p.8