Het mysterieuze Drie Linden-stadion in Brussel heeft een absurdistisch en bijzonder kantje. Het is nog altijd het op één na grootste stadion van België.
Met de term ‘De Brusselse republiek’ wordt in de meeste geschiedenisboeken de periode geduid tussen 1576 en 1585. In die jaren wilde Brussel zich losscheuren van het Spaanse juk en opteerde het resoluut voor een unie met Willem van Oranje (1533-1584). Dat niet alles zou verlopen zoals gehoopt, blijkt uit onderstaand relaas:
Het Stocletpaleis, een luxueuze villa aan de Tervurenlaan 279 in de Brusselse gemeente Sint-Pieters-Woluwe, ontworpen door de Oostenrijkse architect Josef Hoffmann (1870-1956) prijkt sinds juni 2009 op de Werelderfgoedlijst van de Unesco.
Samen met Victor Horta (1861-1947) en Henry Van de Velde (1863-1957) was Paul Hankar één van de belangrijkste vertegenwoordigers van de Art-Nouveau, een kunststroming die op het einde van de negentiende eeuw in Brussel hoogtij vierde.
België, en voornamelijk Brussel met zijn talrijke vestigingen van gerenommeerde chocoladehuizen, heeft al decennialang een grote wereldfaam voor wat het maken van ambachtelijke chocoladeproducten betreft en het op de markt brengen van handgemaakte luxepralines.
Dagelijks lopen meer dan honderdduizend pendelaars gehaast en achteloos het treinstation Brussel-Centraal in en uit zonder oog voor deze architecturale parel of weet te hebben van de turbulente geschiedenis van dit bijzondere gebouw.
De bijna ongelooflijke stunt die Jean de Selys uithaalde met zijn aanval op het Brusselse Gestapohoofdkwartier zou geenszins misstaan in een filmscenario van Steven Spielberg. Hieronder het relaas van een bravouredaad zonder weerga.
De Grote Moskee in het Jubelpark heeft een lange en bewogen geschiedenis achter de rug. Het van oorsprong profane gebouw kreeg pas in de jaren zeventig van de vorige eeuw zijn sacrale functie. Recent kwam het islamitisch gebedshuis vanwege de verspreiding van een salafistisch1 ideeëngoed zwaar onder vuur te liggen. Een relaas en historische schets: