HistoriekDe Restitutiecommissie heeft het ministerie van Onderwijs, Cultuur en Wetenschap (OCW) geadviseerd vijf kunstwerken terug te geven aan de erven van de familie Gutmann.
Voordat Gutmann zijn vluchtplan uit kon voeren, werd hij in 1943 samen met zijn echtgenote door de nazi’s opgepakt. Het echtpaar kwam vervolgens in vernietigingskampen om het leven.
Na de oorlog probeerden de kinderen van Gutmann het tijdens de oorlog verloren familiebezit terug te krijgen. De Nederlandse autoriteiten waren van mening dat de circa 200 kunstwerken die in ´43 aan Duitse handelaren waren verkocht, vrijwillig van de hand waren gedaan. In 1952 oordeelde de rechter anders. Deze merkte de verkoop aan als onvrijwillig.
De Restitutiecommissie heeft recentelijk onderzoek gedaan naar een aantal kunstwerken die volgens de erven Gutmann in 1943 werden verkocht aan de Duitse handelaren en tegenwoordig onderdeel uitmaken van het Instituut Collectie Nederland. Wat de commissie betreft staat van vijf werken vast dat deze onderdeel uitmaakten van de transactie met de Duitse handelaren. Verwijzend naar de rechterlijke uitspraak van 1952 adviseert de commissie het ministerie van OCW daarom de werken af te geven aan de erven Gutmann. Het gaat onder meer om een bidkleed en een albarello.
Een claim op het schilderij Venus, Bacchus en Ceres met slapende Amor van Jacob de Wit (1695-1754) is afgewezen. Volgens de Restitutiecommissie is het niet aannemelijk dat het werk na 10 mei 1940 onderdeel heeft uitgemaakt van de collectie Gutmann.
