In september 1969 kondigde de zender RIAS-Berlin een sensatie aan: ter gelegenheid van de twintigste verjaardag van de Duitse Democratische Republiek (DDR) zouden de Rolling Stones een concert in West-Berlijn geven. Bij de Stasi werd alarm geslagen.
De Duitse buitenlandpolitiek gaat met een investering van 100 miljard in de Bundeswehr een nieuw tijdperk in. Een blik op de Ostpolitik van de jaren tachtig laat zien waarom deze ommezwaai van bondskanselier Scholz historisch is te noemen.
Een rode koffer van voormalig Stasi-baas Erich Mielke bevatte voor DDR-leider Erich Honecker explosief materiaal.
De Duitse Democratische Republiek (DDR) heeft sedert haar bestaan voortdurend gestreefd naar internationale erkenning. Het land zocht naarstig naar medestanders, vooral in de Derde Wereld.
De Spiegel-affaire van 1962 speelde een belangrijke rol in de democratisering van het na-oorlogse Duitsland.
Ernst August Kaerger had eigenlijk bakker moeten worden in een slaperige provinciestad in Pruisen, net als al zijn voorvaderen. Een periode vol omwentelingen had echter vele andere levens voor hem in petto.
Precies 70 jaar geleden deed Sovjet-leider Jozef Stalin een opmerkelijk voorstel. Hij stelde voor de beide Duitslanden te herenigen. Maar dit herenigde Duitsland mocht dan géén lid worden van een militair bondgenootschap, lees: de NAVO.
Jaren van hun leven hebben ze met een fantoom doorgebracht. De man van wie ze dachten dat hij hen liefhad en begeerde, handelde ijskoud in opdracht van de Oost-Duitse Staatsveiligheidsdienst (Stasi). Zijn affectie en hartstocht waren cynische misleiding met als doel hen in het net van de Stasi te strikken.
De misschien wel opvallendste film over de ramp met de Titanic komt uit 1943. Deze Duitse spektakelfilm in zwart-wit verscheen midden in de Tweede Wereldoorlog en werd gemaakt door de nazifilmindustrie als propaganda tegen het vijandige Engeland.
Albrecht von Wallenstein, hertog van Friedland, Mecklenburg en het vorstendom Sagan, was tijdens de eerste jaren van de Dertigjarige Oorlog (1616-1646) één van de meest succesvolle legeraanvoerders in dienst van keizer Ferdinand II van het Heilig Roomse Rijk, tot hij in ongenade viel en werd omgebracht.
Het verhaal van Slimme Hans (Kluger Hans), een paard waarvan begin twintigste eeuw werd beweerd dat het kon rekenen
"Zelfs vandaag de dag, ruim vijfenzeventig jaar sinds het einde van de oorlog, zijn de Duitse wonden nog steeds niet helemaal geheeld en zijn de herinneringen nog steeds levend, en beginnen ze het land te polariseren."
De Duitse filosoof en psychiater Karl Jaspers wordt beschouwd als een van de belangrijkste vertegenwoordigers van de zogeheten existentiefilosofie.
Jenaplanonderwijs is een onderwijsvernieuwing waarbij opvoeding een belangrijke rol speelt.
In de negentiende eeuw trokken miljoenen Duitsers naar de Nieuwe Wereld. De Verenigde Staten waren het bekendste reisdoel, maar velen trokken ook naar Brazilië.
Vicky’s huwelijk was een schoolvoorbeeld van de eeuwenoude traditie van koninklijke verbintenissen, als cruciaal onderdeel van de diplomatie.
Nadat de Engelse kranten in 1848 geïllustreerde artikelen hadden gepubliceerd over de versierde dennenboom, ontstond er in de gegoede kringen een rage om dit voorbeeld te volgen.
In 1900 probeerde de Duitse keizer Wilhelm II samen met zijn vrouw keizerin Auguste Viktoria een voor die tijd zeer moderne vorm van transport uit: de ‘Wuppertaler Schwebebahn’.
Carl von Ossietzky ontpopte zich al op jonge leeftijd als een overtuigde pacifist. Eind jaren twintig, begin jaren dertig van de vorige eeuw raakte hij bekend door zijn aanhoudend verzet tegen de oorlogsplannen van Hitler.
Groepen mensen sloegen in Straatsburg en elders dagenlang aan het dansen, zonder ermee op te houden. Na enkele dagen of weken vielen ze om van uitputting, waarbij sommigen zelfs een hartaanval of beroerte zouden hebben kregen.
Overal in Duitsland hebben kunstenaars en schrijvers, die deels verstrikt waren in dezelfde obsessies als Wagner en deels ook door hem waren geïnspireerd, de volkomen onbekende woestenij van het oude Midden-Europa proberen te doorgronden, op zoek naar aanwijzingen over hun herkomst. Het enige echte document, en misschien een van de ongelukkigste uit de Europese geschiedenis, was Tacitus’ 'Over de oorsprong
