Tussen 1942 en 1943, zijn tienduizenden Polen uit de goelag vrijgelaten. Een deel van hen kwam via Oezbekistan en Perzië in Afrika terecht in door Britten en Polen opgezette kampen. Eén van die kampen bevond zich in het verlaten noorden van Zambia.
De Poolse politicus en vakbondsleider Lech Walesa is de geschiedenisboeken ingegaan als een van de belangrijkste dissidenten uit de tijd van de Koude Oorlog.
In het noordwesten van Polen, in de buurt van de stad Świnoujście, hebben duikers van de nationale marine een enorme bom uit de Tweede Wereldoorlog onder water tot ontploffing gebracht.
Wojciech Jaruzelski leidde Polen jarenlang met harde hand. Voor velen blijft het echter nog steeds een open vraag of hij handelde uit patriottisme of vanuit een politieke overtuiging.
Tijdens een officieel bezoek aan Polen ging de West-Duitse bondskanselier Willy Brandt in 1970 onverwachts door de knieën bij een monument voor de slachtoffers van de opstand in het getto van Warschau.
Op 2 augustus 1943 kwamen enkele honderden Poolse en Tsjechische Joden in nazi-concentratiekamp Treblinka in opstand. Circa 400 van hen wisten te ontsnappen. Enkele tientallen overleefden de oorlog. Niet lang daarna werd het kamp ontmanteld. In het boek Treblinka 1943. Het verhaal van de opstand in het vernietigingskamp (Omniboek) reconstrueert
Na de Eerste Wereldoorlog worden het Saargebied en de stad Dantzig onder toezicht geplaatst van de Volkenbond. Een rol die de Volkenbond naar behoren vervult, maar niet altijd de goedkeuring kan wegdragen van de lokale bevolking.
Begin zeventiende eeuw wist de Poolse marine onder leiding van de Nederlandse admiraal Arend Dickmann de Zweedse vloot voor de kust van Oliwa nabij Danzig een smadelijke nederlaag toe te brengen.
Tijdens de Tweede Wereldoorlog verborg Antonina Zabinski, de vrouw van de directeur van de dierentuin in Warschau, tientallen Joden voor de Duitse bezetter.
Een verwaarloosde Joods begraafplaats in Bialystok, Polen, is de afgelopen jaren door vrijwilligers gerestaureerd. Een reportage van André Horlings, die de begraafplaats in 1991 bezocht en een artikel schreef over de deplorabele staat waren deze destijds verkeerde.