Artikelen over de geschiedenis van Berlijn, de hoofdstad van Duitsland. Na de Tweede Wereldoorlog werd Berlijn lange tijd verdeeld door de Berlijnse Muur. Enkele bezienswaardigheden zijn de Berliner Dom en de Brandburger Tor. Voorheen was Berlijn de hoofdstad van Pruisen (1701–1918), het Duitse Keizerrijk (1871–1918), de Weimarrepubliek (1919–1933) en nazi-Duitsland (1933–1945). Gerelateerd:Geschiedenis van DuitslandOverzicht vanboeken over de geschiedenis van Berlijn
Siegfried von Basch, een Tsjechisch-Oostenrijks geneesheer die voornamelijk bekendheid verwierf als persoonlijke arts van keizer Maximiliaan van Mexico en de belangrijke bijdrage die hij leverde bij de ontwikkeling van de stygmomanometer, beter bekend onder de populaire benaming bloeddrukmeter.
Half juni 1953 staakten en demonstreerden duizenden Oost-Duitse arbeiders tegen de verlaging van hun levensstandaard. Russische tanks moesten de Volkspolizei te hulp komen om de arbeidersopstand met geweld te onderdrukken.
Op 26 juni 1948 wordt de Berlijnse Luchtbrug ingesteld. Tot en met 12 mei 1949 wordt West-Berlijn via de lucht bevoorraad. Met de luchtbrug doorbraken de Amerikanen, Britten en Fransen de Blokkade van Berlijn die was ingesteld door de Sovjet-Unie om west-Berlijn te isoleren.
Het begrip Ostpolitik, ook wel neue Ostpolitk genoemd, is een politieke term uit de periode van de Koude Oorlog. Op initiatief van Willy Brandt (1913-1992) paste de democratische Bondsrepubliek Duitsland (BRD) zijn houding richting de communistische Deutsche Demokratische Republik (DDR) en de Sovjet-Unie aan en trad een periode op van ontspanning tussen deze landen.
In een poging het huis van de sloophamer te redden, onderzoekt Harding de geschiedenis van de vijf families die op deze plek hebben geleefd: een herenboer, een welvarende Joodse familie, een beroemde nazicomponist, een weduwe en haar kinderen en een informant van de Stasi.