Een truitje van hondenhaar

Tijdens de Hongerwinter was er een groot tekort aan voedsel. Maar ook materiaal om kleding te maken werd naarmate de Tweede Wereldoorlog voortduurde steeds schaarser. De familie Van Ogtrop uit Eemnes toonde zich inventief een breide een trui van hondenhaar voor een van de kinderen.

Tijdens het borstelen van het haar van het huisdier, een keeshondje genaamd Sten, bleven er tijdens de overgang van de winter- naar zomervacht vaak veel haren in de borstel achter. Jarenlang werden deze haren door de familie bewaard en op een dag kwam moeder Van Ogtrop op een origineel idee. Ze vroeg een kennis om kluwen wol te spinnen van de haren en daarna ging ze zelf met breinaalden aan de slag.

Er bleek genoeg wol om een complete trui te breien. Geen heel groot exemplaar: zoontje Hein-Jan kreeg het originele kledingstuk niet aan, maar de tweejarige Liesbeth paste er wel in. Later herinnerde zij zich dat het truitje nogal jeukte. Het belangrijkste tijdens de barre Hongerwinter was echter dat ze er wel warm door bleef.

Tentoonstelling

In 2014 maakte de bijzondere trui onderdeel uit van de tentoonstelling De Tweede Wereldoorlog in 100 voorwerpen. Toen die tentoonstelling door koning Willem-Alexander werd geopend, was ook Liesbeth van Ogtrop aanwezig. Ze zag hoe schoolkinderen reageerden op het truitje. Tegenover de Gooi en Eemlander zei ze daarover destijds:

“De kinderen konden niet geloven dat ik – ’de oma’ die voor ze stond – het meisje was dat met de trui aan op de foto stond.’”

Tegenwoordig is de trui te bewonderen in het Nationaal Bevrijdingsmuseum in Groesbeek.

Bronnen ▼