Paul van der Lugt was op 6 mei 2002, de datum waarop de noodlottige verwikkelingen zich afspeelden, zendercoördinator van publieke omroep 3FM. Dit radiostation interviewde Fortuyn vlak voor hij op de parkeerplaats van het Media Park in Hilversum zijn bloedige einde vond.
De Duitse buitenlandpolitiek gaat met een investering van 100 miljard in de Bundeswehr een nieuw tijdperk in. Een blik op de Ostpolitik van de jaren tachtig laat zien waarom deze ommezwaai van bondskanselier Scholz historisch is te noemen.
De Golfoorlog (1990-1991) was een conflict in het Midden-Oosten, dat begon nadat de Iraakse leider Saddam Hoessein op 2 augustus 1990 het buurland Koeweit binnenviel. Vervolgens reageerden de Verenigde Naties met een aanval op Irak, die bekend is geworden als operatie Desert Storm.
Pim Fortuyn geldt als de godfather van het populisme in Nederland. Hem lukte het als eerste om deze politieke richting vaste voet aan de grond te geven. Hij had minimaal twee voorgangers. Zij faalden, waar hij slaagde. Waarom had Fortuyn wel succes?
Een kijk op de levensloop van Kurt Waldheim die na een succesvolle diplomatieke carrière als secretaris-generaal van de Verenigde Naties het tot president van Oostenrijk schopte, tot het verleden hem inhaalde.
Pressiegroep “Stop de Kindermoord” pleitte voor structurele maatregelen om de veiligheid op straat voor kinderen te verbeteren.
Na een lang en onstuimig voortraject zijn Groningen, Haren en Ten Boer sinds 1 januari 2019 één gemeente. In 'Het verzet van Haren' wordt beschreven hoe (moeizaam) dit proces verliep.
De eerste vrouw die zich partijleider (en landelijk lijsttrekker) mocht noemen, was Ria Beckers. Zij voerde de PPR (Politieke Partij Radicalen) aan, die in 1990 is opgegaan in GroenLinks.
De Argentijnse 'Dwaze Moeders' kwamen lange tijd iedere donderdag samen op het Plaza de Mayo in Buenos Aires de Dwaze Moeders om aandacht te vragen voor de verdwijning van hun kinderen en kleinkinderen.
De Spiegel-affaire van 1962 speelde een belangrijke rol in de democratisering van het na-oorlogse Duitsland.
Politieke springstof met een ongekende kracht. Die indruk blijft achter na lezing van de rapportage van twee juristen over Nederlandse militaire ‘excessen’ in Indonesië (voornamelijk Zuid-Celebes). Lang hebben kabinetten de documenten in een diepe la verborgen gehouden. Later waren ze beperkt toegankelijk voor wetenschappers. Nu kan het grote publiek er kennis van nemen.
Na het faliekant mislukken van Van Agt II (1981-1982), waaraan de PvdA deelnam, werd het duidelijk dat het tijdperk van Den Uyl erop zat. Hij mocht dan zeer geliefd zijn bij de linkse kiezer, hij begon op leeftijd te raken. Hij maakte hoe langer hoe meer een sleetse indruk en had wellicht ook onvoldoende voeling met de tekenen van de
Ondanks de devaluatie van het begrip in de volksmond, blijft het zo dat de redacties en journalisten van gevestigde media het woord fascisme niet zomaar voor van alles en nog wat gebruiken.
Begin deze eeuw was de VVD een tamelijk zieltogend partijtje. Bij de verkiezingen van 2002, die uitmondden in een monsteroverwinning van de Lijst Pim Fortuyn, raakte ze 14 Kamerzetels kwijt. Partijleider Hans Dijkstal moest vertrekken.
Was het Renville-akkoord (januari 1948) wel zo’n groot Nederlands succes als wordt beweerd? Hoe kwam Nederland ondanks boycots aan materieel voor de troepen in Indonesië? Het zijn twee van de vragen die aan de orde komen in het derde boek naar aanleiding van het grote Indonesië-onderzoek door drie wetenschappelijke instituten. Ditmaal staat de internationale context van de oorlog in Indonesië
Precies 70 jaar geleden deed Sovjet-leider Jozef Stalin een opmerkelijk voorstel. Hij stelde voor de beide Duitslanden te herenigen. Maar dit herenigde Duitsland mocht dan géén lid worden van een militair bondgenootschap, lees: de NAVO.
Na de Tweede Wereldoorlog moest alles anders worden. Er diende een ‘doorbraak’ te komen: de geschillen tussen katholieken, protestanten, liberalen en socialisten golden als achterhaald. Na de vorming van één (progressieve) partij zou de vooroorlogse hokjesgeest snel verdwijnen.
Koningin Juliana zorgde enkele keren voor staatsrechtelijke problemen. Onder meer in de zaak rond oorlogsmisdadiger Willy Lages.
Victor Marijnen is vermoedelijk de minst bekende premier die Nederland na de Tweede Wereldoorlog heeft gehad. Zijn enige kabinet regeerde van 1963 tot 1965 en zal vooral in de herinnering blijven voortleven omdat het de omroepkwestie niet wist op te lossen.
Na eeuwenlange verdeeldheid sloegen zes landen in Europa de handen in elkaar. Grenzen vervaagden en slagbomen verdwenen. Het continent werd verenigd door instellingen op te richten en verdragen te sluiten.
Nederland bleef zo’n vijftig jaar achter met het benoemen van militair attachés bij haar gezantschappen. Zeker voor Nederland was dit geen overbodige luxe met de insulaire ligging van haar koloniën in de Oost.
