Zevenenveertig jaar na de val van Saigon, ben ik op de site van het tunnelcomplex van Củ Chi, een stelsel van driehonderd kilometer met de hand gegraven gangen, een relict uit de Vietnamoorlog. Een ‘must see’ op een vijftigtal kilometer van Ho Chi Minhstad.
Dat is schrikken: drie dagen geleden overleed John P. Meier op tachtigjarige leeftijd. Hij is de auteur van A Marginal Jew, een ooit als driedelig werk begonnen studie over Jezus van Nazaret die uitgroeide tot vijf boeken.
De in het RMO getoonde publicaties hebben allemaal iets te maken met de Leidse universiteit of met een Hollandse uitgever. De Groot, Van Schurman, Huygens, Boerhaave, Linnaeus, Einstein. De Bijbel ligt er in de vorm van de Statenvertaling.
De Duitse buitenlandpolitiek gaat met een investering van 100 miljard in de Bundeswehr een nieuw tijdperk in. Een blik op de Ostpolitik van de jaren tachtig laat zien waarom deze ommezwaai van bondskanselier Scholz historisch is te noemen.
Pim Fortuyn geldt als de godfather van het populisme in Nederland. Hem lukte het als eerste om deze politieke richting vaste voet aan de grond te geven. Hij had minimaal twee voorgangers. Zij faalden, waar hij slaagde. Waarom had Fortuyn wel succes?
"De notaris was een integer bestuurder, die financiële verantwoording belangrijk achtte, zelfs in noodsituaties, die opkwam voor de misdeelden in eigen kring en zijn medemensen in doodsangst probeerde te helpen."
"Hoewel ik echt niet afwijzend sta tegenover historische excuses, begrijp ik niet goed hoe slachtofferschap en daderschap na een bepaalde tijd nog documenteerbaar zijn. De stelligheid waarmee sommigen erover spreken, begrijp ik niet goed."
Een Indonesische blik op ‘De Oost’ van regisseur Jim Taihuttu, de eerste Nederlandse film over de Indonesische Onafhankelijkheidsoorlog die na de Tweede Wereldoorlog in voormalig Nederlands-Indië losbarstte.
Het is betekenisloos het voorindustriële Romeinse Rijk te vergelijken met de postindustriële Verenigde Staten. Er is meer inzicht te winnen door de gebeurtenissen in Amerika te vergelijken met die in de Weimar-republiek.
Het kabinet Paars II stapte in 2002 kort voor de verkiezingen op om schuld te erkennen voor een politieke tragedie, de val van Srebrenica.
Aan het begin van de jaren tachtig vond een paradigmawissel plaats in het denken over de economie. Leidend werd de gedachte dat als de markt zoveel mogelijk vrij werd gelaten, het aanbod aan producten en diensten vanzelf in overeenstemming zou komen met de vraag.
We zijn weer aan het kwartetten. “Mag ik van jou van de zestiende eeuw Karel de Vijfde? Dan krijg jij van mij de Grachtengordel.”
Lijsttrekkersverkiezingen zijn tegenwoordig normaal, maar dat is het niet altijd geweest. Tot ver in de vorige eeuw bepaalden partijbesturen wie de lijst zou aanvoeren. Ze maakten de naam bekend tijdens een partijcongres, waarna de benoeming met een klaterend applaus werd bekrachtigd.
De Britse politie heeft de Amerikaanse oudheidkundige Dirk Obbink gearresteerd op verdenking van handel in gestolen papyri.
"Volgens de schrijver Peter Andriesse verrichtte de joodse dichter, vertaler, letterkundige en tv-persoonlijkheid Victor E. van Vriesland ‘niets van belang’. Een droeve bewering, die getuigt van evidente, historische kortzichtigheid."
Waarom zou iemand fascist of nationaalsocialist willen worden? Per slot van rekening weet de eigentijdse beschouwer dat fascisme en nationaalsocialisme ideologieën zijn van het kwaad, van de dood en van de vernietiging.
Wanneer er een papyrus wordt gevonden, is er een stevige kans dat die vals is of illegaal verworven. En anders dient de wetenschappelijke publicatie wel om de verkoopprijs op te drijven.
"De gemeente Cuijk creëert een vals dilemma. We financieren de wetenschap omdat zij maatschappelijk relevant is. Mij maak je niet wijs dat de gemeente dat niet weet."
Het wereldberoemde boek 'De naam van de roos' van Umberto Eco werd in 1986 al eens verfilmd, met Sean Connery in de hoofdrol. Nu is er ook een achtdelige televisieserie.
Het reglement dat de Internationale Atletiek Federatie instelt voor de vrouwencompetitie is niet het eerste. Al meer dan 60 jaar probeert de federatie greep te krijgen op intersekse atletes.