In 1971 werden de laatste barakken van kamp Westerbork afgebroken. De historische plek was daardoor nauwelijks meer herkenbaar. Om hierin verandering te brengen, vond begin jaren negentig een eerste herinrichting plaats. Oude paden en wegen zijn destijds opnieuw aangelegd en er werden taluds en reconstructies aangebracht, die de oorspronkelijke grootte en plaats van een aantal barakken aangeven.
Wat het herinneringscentrum betreft voldoet die herinrichting nu niet meer om het verhaal van kamp Westerbork aan met name jonge generaties door te geven. Het centrum heeft daarom besloten originele elementen weer terug te plaatsen op het kampterrein. Barak 56 is daar een voorbeeld van.
Niet de hele originele barak is, bijna zeventig jaar na de oorlog, bewaard gebleven. Bij de herbouw destijds in Zelhem is niet de gehele barak gebruikt en zijn oorspronkelijke maten aangepast aan het nieuwe gebruik. De demontage in 2010 leverde dan ook geen complete barak op, maar barakdelen. Daarom worden op plekken, waar de originele houten barakdelen verloren zijn gegaan, andere materialen gebruikt, zoals fotodoek en glas. En om de lengte van de barak aan te kunnen geven, wordt het uitgegraven zand achter de teruggeplaatste barakdelen aangebracht, in de vorm van een talud. Deze krijgt een totale lengte van 85 meter.
De plaatsing van de barak, met nieuwe constructie en fundamenten, is tegelijkertijd een proef om te onderzoeken hoe bewaard gebleven originele barakdelen het beste herplaatst en ontbrekende delen goed ingevuld kunnen worden op de historische plek.
