Het Van Gogh Museum in Amsterdam heeft een spectaculaire ontdekking gedaan. In de collectie van een particuliere verzamelaar is een onbekend schilderij van Vincent van Gogh ontdekt. Het werk heeft als titel Zonsondergang bij Montmajour en dateert uit 1888.
Volgens museumdirecteur Axel RĂ¼ger is een ontdekking van dit kaliber in de geschiedenis van het museum nog niet eerder voorgekomen. Het zou gaan om een “scharnierstuk” in het oeuvre van de schilder en bovendien is het “een groot schilderij uit wat velen zien als het hoogtepunt van zijn artistieke prestatie”, zijn periode in het Zuid-Franse Arles. In deze periode maakt Van Gogh ook zijn wereldberoemde werken Zonnebloemen, Het gele huis en De slaapkamer.
Het nieuw ontdekte werk is vanaf 24 september te zien in de tentoonstelling Van Gogh aan het werk.
Het schilderij is uitvoerig onderzocht door Louis van Tilborgh en Teio Meedendorp, twee senior onderzoekers van het Van Gogh Museum. Ze keken onder meer naar de stijl, voorstelling, materiaalgebruik en context. Volgens hen wees alles naar Van Gogh. Het museum:
Stilistisch en technisch gezien zijn er talrijke parallellen met andere schilderijen van Van Gogh uit de zomer van 1888. Door literatuur- en archiefonderzoek konden we bovendien de vroegste geschiedenisherkomst van het schilderij achterhalen. Het maakte deel uit van de collectie van Theo van Gogh in 1890 en werd in 1901 verkocht.
Ook de locatie op het schilderij is al bekend. Het landschap bevindt zich niet ver van Arles bij de heuvel Montmajour met de ruĂ¯ne van de gelijknamige abdij. Er zijn twee brieven bekend waarin de schilder die letterlijk naar het schilderij verwijzen. Dat het schilderij bestond was dus bekend, maar waar het was en hoe het er uit zag was niet bekend.
Van Gogh schrijft dat het was mislukt, dat is te verklaren omdat het schilderij naast sterke en duidelijk kenmerken van Van Gogh ook zwakke en minder trefzekere passages heeft.
Met een afmeting van 93,3 bij 73,3 centimeter gaat het om een relatief groot schilderij. Volgens het Van Gogh Museum wilde de kunstenaar zich met het werk presenteren als “dichter onder de landschapsschilders”.