Onderzoekers van de TU Delft zijn erin geslaagd met behulp van röntgentechniek door middeleeuwse boekbanden heen te kijken. Hierdoor kunnen restanten van middeleeuwse manuscripten opgespoord worden.
Na de Middeleeuwen werden veel manuscripten gerecycled en als verstevigingsmateriaal in boekbanden geplakt. De TU Delft meldt dat deze verborgen pagina’s met behulp van zogenaamde Macro Röntgenfluorescentie Spectrometrie (MA-XRF) leesbaar worden gemaakt, zonder dat de band daarvoor hoeft te worden opengemaakt. De boeken worden hierdoor ook niet beschadigd. Volgens de wetenschappers komt hiermee “een verborgen middeleeuwse bibliotheek binnen handbereik”. De TU Delft:
“In de boekbanden van drukken uit de vijftiende tot en met de zeventiende eeuw gaat een verborgen wereld schuil. Boekbinders uit deze tijd recycleden stelselmatig middeleeuwse manuscripten toen deze na de uitvinding van de boekdrukkunst ouderwets waren geworden. De versneden boeken werden gebruikt als bind- en verstevigingsmateriaal. De middeleeuwse fragmenten reisden als verstekelingen door de tijd en komen tevoorschijn als een boekband gerestaureerd wordt. Naar schatting een op de vijf vroegmoderne drukken bevatten dergelijke fragmenten in hun band. Deze komen nu binnen bereik van wetenschappelijk onderzoek.”
Middeleeuwse inkten
Joris Dik van de TU Delft werkte in dit project samen met met Erik Kwakkel van de Universiteit Leiden. De wetenschappers ontdekten inmiddels onder meer al een twaalfde-eeuws blad met een tekst van de vroegmiddeleeuwse Engelse geleerde Beda (+735). Ook zijn resten van rond 1400 aangetroffen van een Nederlands Getijdenboek geschreven door Geert Grote (+1384), de Nederlandse kloosterhervormer die de Modern Devotie oprichtte. Het is ook gelukt om meerdere, op elkaar geplakte bladzijden van elkaar te onderscheiden en hun tekst leesbaar te maken.
De Macro Röntgenfluorescentie Spectrometrie (MA-XRF) is ontwikkeld in samenwerking met academische, industriële en museale partners. De TU Delft:
“Oorspronkelijk werd de techniek ontwikkeld voor het onderzoek van verborgen verflagen in oude meesters, maar hij blijkt ook succesvol voor de visualisering van verborgen middeleeuwse inkten. Met een dunne bundel röntgenstraling wordt het object gescand, waardoor de verdeling van verschillende elementen onder het oppervlak zichtbaar wordt. Zodoende konden de onderzoekers ijzerhoudende inkt zichtbaar maken, ook als deze schuil gaat achter een laagje papier, karton of perkament, materialen waarvan de boekbanden zijn gemaakt.”
Snelheid
Gedurende drie maanden zijn verschillende opstellingen getest om verborgen teksten zichtbaar én leesbaar te maken. De wetenschappers kwamen hierbij voor verschillende uitdagingen te staan. Sommige fragmenten bleken bijvoorbeeld dubbelzijdig te zijn beschreven en men stuitte ook op zeer kleine teksten. Daarnaast kregen de onderzoekers te maken met een grote chemische variatie in de inkten. Het grootste struikelblok op dit moment is echter de lage snelheid van scannen.
“Sommige boeken stonden langer dan 24 uur voor het röntgenapparaat, hetgeen de praktische inzet van de techniek op dit moment onmogelijk maakt. Nieuwe ontwikkelingen in de röntgentechnologie bieden echter uitzicht op veel snellere systemen, waardoor grootschalige inzet van deze methodologie in bibliotheken binnen afzienbare tijd een reële mogelijkheid kan zijn.”