In het bijbelboek Daniël is te lezen dat tijdens een feest van de Babylonische koning Belsazar plotseling een spreuk op de wand verschijnt. Iedereen ziet de tekst. Er staat Mene mene tekel ufarsin. Niemand weet echter wat deze spreuk betekent. Alleen de de Joodse balling Daniël kan de tekst uitleggen.
Tijdens het feestmaal werden onder meer gouden en zilveren bekers gebruikt die door Belsazars vader Nebukadnezar uit de tempel van Salomo in Jeruzalem waren gestolen, aan het begin van de Joodse ballingschap. Veel Israëlieten beschouwden dit als heiligschennis. Tijdens het feest verschenen er daarom plotseling vingers van een mensenhand, die de tekst op de muur schreven. De koning trok wit weg en stond te trillen op zijn benen, aldus het Bijbelverslag.
Daniël legde uit dat dat het om een tekst in het Aramees ging: Mene mene tekel ufarsin. Letterlijk stond dit voor ‘Geteld, geteld, gewogen en verdeeld’. Hierna legde Daniël de betekenis van de woorden uit:
“Dit is wat het betekent: menee – God heeft de dagen van uw koningschap geteld en er een einde aan gemaakt; tekel – u bent gewogen en te licht bevonden; perees [deze vervoeging gebruikte Daniël als woordspeling op ufarsin] – uw koninkrijk is verdeeld en aan de Meden en de Perzen gegeven.”
Deze voorspelling kwam vrijwel direct uit. De vorst Belsazar werd nog diezelfde nacht gedood, waarna zijn rijk overging in Perzische handen.
Dankzij dit bekende verhaal belandden er twee uitdrukkingen in onze taal: “dat is een teken aan de wand” en “Gewogen en te licht bevonden”. Verder werd het begrip “mene-tekel” vroeger geregeld gebruikt als een soort synoniem voor “dreigende waarschuwing”.
Bronnen ▼
-https://historiek.net/dat-is-een-teken-aan-de-wand-herkomst-en-betekenis/107890/
