Von Benda-Beckman, die later deze maand promoveert aan de Universiteit van Amsterdam, heeft onderzocht hoe Oost- en West-Duitse historici hebben geschreven over de geallieerde bombardementen. Volgens hem is er in Duitsland veel meer over deze bombardementen geschreven en gediscussieerd dan vaak is aangenomen. Dat er zoveel over gesproken werd komt volgens Von Benda-Beckman omdat de luchtbombardementen steeds konden worden gekoppeld aan actuele politieke thema’s zoals de Vietnamoorlog, de Koude Oorlog, en later de NAVO-interventie in Irak.
Hoewel niet alle historici het onderwerp op dezelfde manier benaderden is er volgens Von Benda-Beckman toch sprake van een zekere continuïteit:
“Ondanks meningsverschillen deelden zij een perspectief waarin de Tweede Wereldoorlog in de eerste plaats als een catastrofe voor Duitsland werd gezien en niet zozeer voor de Holocaustslachtoffers. Dit uitte zich in het domineren van een vaak eenzijdig ‘slachtofferperspectief’, en in het verwaarlozen en verdraaien van de historische omstandigheden die hebben geleid tot het geallieerde luchtoffensief tegen Duitsland.”
Soms zouden de historici zelfs een gelijkenis met de Holocaust hebben gesuggereerd om zo te laten zien dat de Duitsers net zo hadden geleden als de slachtoffers van het nazi-regime.
Volgens de promovendus zijn de geallieerde bombardementen in de geschiedschrijving steeds een soort tegenargument geweest voor de grote aandacht in de wereld voor de Holocaust en het Duitse daderschap. Pas heel recent zouden een aantal Duitse historici afstand hebben genomen van dit slachtofferperspectief.
