Het bakstenen gebouwencomplex, gesitueerd rond een binnenplaats in het midden van het open en vlakke landschap, is in oorsprong een kinderopvangplaats die deel uitmaakt van de School van de Koningin. In deze schoolkolonie, opgericht in 1915 onder impuls van koningin Elisabeth, werden tijdens de Eerste
Wereldoorlog achtergebleven kinderen van achter de frontlinie opgevangen. De meeste gewone scholen waren opgeëist als veldhospitaal of ze lagen gevaarlijk dicht bij de gevechtslinies. De school verwierf een grote bekendheid en bood op bepaalde tijdstippen onderdak aan meer dan zeshonderd kinderen.
Minister Bourgeois naar aanleiding van de verleende restauratiepremie:
Deze schoolkolonie is een unieke getuige van de problematiek van het onderwijs en de kinderopvang tijdens de Eerste Wereldoorlog. De private eigenaar plant nu een algemene restauratie van het gehele complex: de muren, daken, schrijnwerk, vloeren, pleisterwerk… om zo dit unieke geheel in ere te herstellen. De voormalige ‘School van de Koningin’ zal in de toekomst ingericht worden als woning.
Het vooramalige scholencomplex bestond grotendeels uit houten barakken. In 1917 financierde het Amerikaanse Rode Kruis de bouw van een bakstenen opvangplaats voor de allerkleinsten. Zo probeerden ze het leven een beetje leefbaar te houden voor de kinderen uit de Westhoek. Na de wapenstilstand bleef de infrastructuur behouden voor de opvang van de kinderen uit de ‘Verwoeste Gewesten’.
