In de ochtend van 28 juli 1945 ramde een tweemotorige Amerikaanse Mitchell-bommenwerper in dichte mist het Empire State Building in New York. Hoewel de basisstructuur van de immense wolkenkrabber intact bleef en er geen echt instortingsgevaar was, was de schade groot. Ook in mensenlevens. Bij het ongeluk kwamen in totaal veertien personen om het leven.
Het Empire State Building was in 1945 nog de grootste wolkenkrabber ter wereld. Toen William F. Smith Jr., een piloot die tijdens de Tweede Wereldoorlog al verschillende gevaarlijke expedities had geleid, vanuit Massachusetts vertrok voor een regulier personeelstransport naar een luchthaven bij New York, merkte hij rond de plek van bestemming dat het zicht ter plekke wegens mist zeer slecht was. Smith vroeg desondanks toestemming om te landen, maar kreeg van de luchtverkeerstoren nul op rekest. Het zicht was te slecht. Landen leek niet verantwoord.
De Amerikaanse piloot toonde zich echter eigenwijs en zette gewoon de landing in, met desastreuze gevolgen. Smith maakte een lichte draai waardoor hij recht over Manhattan vloog. Toen de lucht plotseling wat openbrak bemerkte de piloot, ongetwijfeld tot zijn schrik, dat hij tussen de wolkenkrabbers vloog. Het bleek te laat om een ongeluk te voorkomen. Smith ramde met zijn toestel de noordwand van het Empire State Building, ter hoogte van de 79e verdieping waar de kantoren van de Catholic Relief Services gevestigd waren. De bommenwerper sloeg een gat van ongeveer vijf bij zes meter in het imposante gebouw.
De piloot kwam bij de crash om het leven, net als twee van zijn collega’s in het vliegtuig en elf personen in de wolkenkrabber. Daarnaast raakten tientallen mensen ernstig gewond. In het Empire State Building brak na de crash een grote brand uit, waardoor veel aanwezigen ingesloten raakten. De brand was echter al na zo’n veertig minuten volledig onder controle waardoor de ingeslotenen een veilig heenkomen konden zoeken.
Vrije val
In de pers werd hierna vooral veel geschreven over Betty Lou Oliver, een van de overlevenden van de ramp. Deze Oliver werkte als lift-operator en bevond zich op de tachtigste verdieping toen de bommenwerper de wolkenkrabber ramde. Ze werd door de impact uit de lift geblazen. Omstanders probeerden de gewonde Oliver snel in veiligheid te brengen door haar in een andere lift te plaatsen. Op het moment dat de deuren van deze liftcabine sloten, sloeg het noodlot opnieuw toe. De liftkabels knapten door de inslag van een van de vliegtuigmotoren en de liftcabine stortte met een enorme vaart naar beneden. Pas na vijfenzeventig verdiepingen kwam de cabine eindelijk tot stilstand. Oliver overleefde de gevaarlijke tocht op wonderbaarlijke wijze. Reddingswerkers troffen de Amerikaanse met gebroken bekken, rug en nek aan, maar ze ademde nog wel… Betty Lou Oliver belandde zo ook in het Guinness Book of Records. Niet eerder overleefde een mens zo’n lange vrije val van een lift.
Dat de Amerikaanse de bizarre tocht overleefde was onder meer te danken aan het feit dat de geknapte liftkabels op de grond een soort kussen vormde, waardoor de liftcabine bij de landing enigszins werd opgevangen. Ook zorgde gecomprimeerde lucht in de cabine ervoor dat de val iets werd vertraagd. Betty Lou Oliver leefde na haar avontuur nog 54 jaar.
Boek: The Empire State Building – The Making of a Landmark
Video over de crash van 1945:
Bronnen â–¼
-https://historycollection.com/cheat-death-twice-betty-lou-oliver-survived-75-storey-elevator-crash-plane-crashed-building/
-Disasters, Accidents, and Crises in American History – Ballard C. Campbell, p.270