Voormalig wereldkampioen judo en lid van het Internationaal Olympisch Comité (IOC). Anton Geesink werd in 1961 de eerste niet-Japanner die de wereldtitel open klasse behaalde. Ook is hij één van de twee niet-Japanners die de tiende Dan (graad binnen de vechtsport) heeft gehaald.
Sportcarrière
In 1961 doorbrak Geesink de Japanse hegemonie door als eerste niet-Japanner de wereldtitel te halen in de open klasse. In 1964 bracht Geesink de Japanners een nog grotere slag toe door bij de Olympische Spelen in Tokyo van de Japanse favoriet Akio Kaminaga te winnen. Judo stond toen voor het eerst op het Olympisch programma en Geesink won goud in de open klasse bij het judo. Japan was in rouw gedompeld. Ondanks de Japanse vernedering werd Geesink in Japan geëerd als een held. Dit mede door zijn koele reactie na het winnen van de Olympische medaille uit respect voor zijn tegenstander.
In totaal werd Geesink één keer Olympisch Kampioen, drie keer Wereldkampioen, 21 keer Europees Kampioen en talloze keren Nederlands Kampioen. Ook werd hij drie keer Nederlands kampioen in het Grieks-Romeins worstelen. Geesinks prijzenkast is vandaag de dag echter leeg. Hij heeft al zijn medailles en trofeeën aan het goede doel geschonken.
IOC
In 1987 werd Geesink lid van het Internationaal Olympisch Comité (IOC). Zijn vernieuwende ideeën zorgden voor vele botsingen met bestuursleden. Ook had hij diverse aanvaringen met leden van het NOC*NSF. In 1999 kreeg hij een waarschuwing van het IOC vanwege het aannemen van 5.000 dollar van de Olympische organisatie van Salt Lake City, kandidaat voor de Winterspelen van 2002. Volgens de judoka was dat slechts een terugbetaling van door hem gemaakte kosten en geen poging tot omkoping.
Maar ook in zijn judojaren werden zijn vernieuwende ideeën niet altijd gewaardeerd. In 1967 introduceerde Geesink de gekleurde judopakken, waarna hij bijna werd geroyeerd door de judobond. Inmiddels worden de gekleurde judopakken echter overal buiten Japan gebruikt.
Ereprijzen
Anton Geesink was één van de weinigen die bij leven een standbeeld kreeg. Ook werd er een straat naar hem genoemd, de Anton Geesinkstraat in Utrecht, waar hij zelf woonde. Geesink werd vier keer verkozen tot sportman van het jaar. In 2005 kreeg hij de Fanny Blankers-Koen Trofee uitgereikt. Ook was Geesink ‘Ridder in de orde van de Oranje-Nassau’. In Oostenrijk kreeg hij een ‘Gouden Verdienstenkruis’ en in Japan werd hij geëerd als ‘onbekende klasse in de Orde van de Heilige Schatten’. In 1997 verkreeg hij de 10e dan, een judograad die tot nu toe aan slechts 17 mensen was uitgereikt, waarvan 15 Japanners.
Boek: Een Killer in kimono
