Koning van Engeland. Regeerde van 1037 tot zijn dood in 1040. Wordt ook wel Harold I Hazenvoet genoemd.
Harold I van Engeland werd rond 1016 geboren als zoon van de Deense koning Knoet de Grote en diens concubine Aelgifu van Northampton. Nadat zijn vader op 12 november 1035 was overleden, moest diens rijk verdeeld worden. Harold I werd in 1037 uiteindelijk koning van Engeland al wordt vaak beweerd dat zijn moeder Aelgifu het land feitelijk bestuurde.
Zijn halfbroer Hardeknoet was het er niet mee eens dat de onwettige zoon van Knoet de Grote zichzelf tot koning van Engeland had uitgeroepen. Hardeknoet reisde hierop naar Engeland om zijn halfbroer van de troon te stoten. Harold I van Engeland overleed echter voordat Hardeknoet aankwam. Toen Hardeknoet in juni 1040 op de Engelse troon besteeg liet hij het lichaam van Harold opgraven, onthoofden en in een moeras bij de Theems gooien.
Harold’s bijnaam Hazenvoet (engels: Harefoot) verwijst naar zijn reputatie als goede en snelle jager.
