De Nederlandsche Bank werd in 1814 opgericht door koning Willem I. Het was een van zijn eerste regeringsdaden. De kersverse koning vond dat Nederland een nationale bank nodig had. Door kredietverlening moest die bank de Nederlandse economie weer op de been helpen en door de uitgifte van bankbiljetten moest de instelling zorgen voor een uniform ruilmiddel.
De gulden werd de eenheidsmunt en geslagen in Utrecht. In Amsterdam ontfermde DNB zich over de munt in bankbiljettenvorm. Koning Willem legde de taken van de bank vast en bepaalde dat DNB als enige bank in Nederland bankbiljetten mocht uitgeven én kredieten verlenen.
In de loop der tijd ontwikkelde DNB zich van particuliere kredietverschaffer tot onderdeel van het Europees Stelstel van Centrale Banken en toezichthouder op alle financiële instellingen.
