Onderzoekers gingen er van uit dat de stoffelijke resten van koningin Eadgyth, zus van koning Aethelstan en kleindochter van Alfred de Grote, in 1510 verloren gingen. In de kathedraal van Maagdenburg was een monument ter ere van de koningin opgericht. Archeologen gingen er echter van uit dat dit een cenotaaf was, een leeg grafteken voor een overledene die elders was begraven.
Toen de onderzoekers het monument openden troffen ze daarin echter onverwacht een doodskist aan met daarop de naam van koningin Eadgyth. In de kist werd het vrijwel complete skelet van een vrouw van tussen de dertig en veertig jaar oud aangetroffen. Archeologen van de universiteit van Bristol vermoeden nu de stoffelijke resten van koningin Eadgyth te hebben gevonden en hopen dit binnenkort te kunnen bewijzen.
De komende tijd zullen botfragmenten worden onderzocht. Verder zal er isotopenonderzoek plaatsvinden. Aan de hand hiervan hopen de onderzoekers radioactieve isotopen in de botten te verbinden met isotopen die eerder in Eadgyth´s geboorteplaats in Engeland zijn gevonden. “Als we kunnen bewijzen dat dit echt Eadgyth is, dan is dit één van de meest opwindende historische ontdekkingen van de afgelopen jaren”, aldus professor Horton.
Eadgyth was de zus van Aethelstan van Engeland, die wel wordt gezien als de eerste koning van Engeland. Na de Slag bij Brunanburh in 937 wist hij de verschillende Celtische en Saksische koninkrijken te verenigen. Hij werd begraven in Malmesbury Abbey, maar onderzoekers verwachten dat zijn tombe leeg is. In de middeleeuwen was het gebruikelijk dat de beenderen van een overleden vorst als een soort relieken in verschillende steden werden getoond. Van veel vorsten is hierdoor niet bekend waar hun beenderen zich bevinden.
Eadgyth van Engeland (ook wel: Edith van Wessex ) leefde van 910 tot 946 en trouwde in het jaar 929 met Otto I de Grote, keizer van het Heilige Roomse Rijk. Volgens de onderzoekers toont de vermoedelijke vondst van Eadgyth’s overblijfselen aan dat de verschillende Europese staten in de vroege middeleeuwen al nauw contact met elkaar onderhielden.
