Met het begrip Realpolitik wordt een politiek bedoeld die zich puur door het staatsbelang laat inspireren. Dit via een vrij nuchtere benadering waarbij ideologische, ethische of politiek-filosofische overwegingen soms van minder belang zijn. Het doel heiligt de middelen.
De term Realpolitik is voor het eerst gebruikt in het boek Gundsätze der Realpolitik (1853) van Ludwig von Rochau. In dit werk verweet deze de Duitse progressieven een gebrek aan realisme. De Duitse staatsman Otto von Bismarck wordt beschouwd als het prototype van de Realpolitiker.
Tegenwoordig wordt het begrip vooral gebruikt voor een vorm van politiek waarbij men pragmatisch te werk gaan en vooral tastbare resultaten wil bereiken of om politiek die uitsluitend gericht is op machtsvorming.
