De Salische wet (Lex Salica) is de aanduiding voor een bekende verzameling Frankische wetten uit de vroege Middeleeuwen, opgesteld onder koning Clovis I. De Salische wet diende als basis voor het rechtssysteem van de Franken en beïnvloedde later ook de wetgeving in grote delen van Europa.
Het Frankische wetboek is vooral bekend omdat hierin vastgelegd werd dat vrouwen geen land konden erven, ook niet als er geen mannelijke erfgenamen waren. Deze oude bepaling is later op grote schaal gebruikt om troonopvolging in vrouwelijke lijn uit te sluiten. In Frankrijk gebeurde dat nog tot zeker de zestiende eeuw
De Salische wet is vermoedelijk opgesteld tussen 507-511. In het wetboek worden met name veel overtredingen en misdrijven beschreven, met daarbij de straffen die opgelegd konden worden. Een voorbeeld van zo’n bepaling:
Als iemand een vrije Frank of barbaar die onder de Salische wet leefde heeft gedood en zijn daad wordt bewezen, wordt hij veroordeeld tot 8000 denarii, dat zijn 200 solidi. Als iemand een graaf heeft gedood, wordt hij veroordeeld tot 24.000 denarii, dat zijn 600 solidi.
De Salische wet is historisch onder meer interessant omdat er relatief weinig Romeinse of christelijke invloeden in terug zijn te vinden. Aangenomen wordt dat de wetten gebaseerd zijn op regels van gewoonterecht die lange tijd mondeling werden overgeleverd. De Salische wet kan daarmee inzicht bieden in het sociale en juridische leven van de vroege Germaanse samenlevingen.
Een ander bekend Frankisch wetboek is de Lex Ripuaria, of Ripuarische wet, die in de zevende eeuw werd opgesteld en grotendeels gebaseerd was op de Salische wet.Â
Bronnen â–¼
-https://www.worldhistory.org/Franks/
-Geschiedenis van de Middeleeuwen – H.P.H. Jansen
-Kleine WP, p.4671