De Brabançonne is het nationale volkslied van België. De tekst van het lied werd gedurende de Belgische Opstand geschreven door Louis Alexandre Dechet en Constantin Rodenbach. In het Frans. Later kwamen er ook Nederlandstalige en Duitse versies.
In 1830 kwamen de Belgen in opstand tegen koning Willem I. In deze periode kwamen verschillende vrijheidsstrijders op een dag samen in het café ‘L’Aigle d’Or’ in de Greepstraat in Brussel. Onder hen ook de Fransman Louis Alexandre Dechet, beter bekend onder zijn pseudoniem Jenneval. Tijdens een van de bijeenkomsten las deze Jenneval, acteur bij de Muntschouwburg waar op 25 augustus 1830 de revolutie begonnen was, enkele strijdlustige verzen voor waarin hij zijn revolutionaire gedachten had verwerkt. Coauteur was Constantin Rodenbach.
In deze eerste versie van de Brabançonne, die op muziek werd gezet door François Van Campenhout, werd overigens nog niet geroepen om de Belgische onafhankelijkheid. Jenneval vroeg de Nederlandse koning om de rechten der Belgen te erkennen.
Oorspronkelijke tekst van Jenneval:
Dignes enfants de la Belgique
Qu’un beau délire a soulevés,
A votre élan patriotique
De grands succès sont réservés.
Restons armés, que rien ne change!
Gardons la même volonté,
Et nous verrons fleurir l’Orange
Sur l’arbre de la Liberté,
Et nous verrons fleurir l’Orange
Sur l’arbre de la Liberté,
Sur l’arbre de la Liberté. (bis)
Au cris de mort et de pillage,
Des méchants s’étaient rassemblés,
Mais votre énergique courage
Loin de vous les a refoulés.
Maintenant, purs de cette fange,
Qui flétrissait votre cité,
Amis, il faut greffer l’Orange,
Sur l’arbre de la Liberté,
Amis, il faut greffer l’Orange,
Sur l’arbre de la Liberté,
Sur l’arbre de la Liberté. (bis)
Et toi dans qui ton peuple espère,
Nassau, consacre enfin nos droits;
Des Belges en restant le père,
Tu seras l’exemple des rois.
Abjure un ministère étrange,
Rejette un nom détesté,
Et tu verras mûrir l’Orange
Sur l’arbre de la Liberté,
Et tu verras mûrir l’Orange
Sur l’arbre de la Liberté,
Sur l’arbre de la Liberté. (bis)
Mais malheur si de l’arbitraire,
Protégeant les affreux projets,
Sur nous du canon sanguinaire
Tu venais lancer les boulets!
Alors, tout est fini, tout change,
Plus de pacte, plus de traité,
Et tu verras tomber l’Orange,
De l’arbre de la Liberté,
Et tu verras tomber l’Orange,
De l’arbre de la Liberté,
De l’arbre de la Liberté. (bis)
Nadat koning Willem I er met een leger op uit trok om de Belgische revolutionairen aan te pakken, veranderde Jenneval zijn tekst. Nu eiste hij wel onomwonden de Belgische onafhankelijkheid op.
Aangepaste versie van Jenneval:
Qui l’aurait cru? De l’arbitraire,
Consacrant les affreux projets,
Sur nous de l’airain sanguinaires,
Un prince a lancé les boulets.
C’en est fait, oui, Belges, tout change,
Avec Nassau, plus d’indigne traité,
La mitraille a brisé l’Orange
Sur l’Arbre de la Liberté,
La mitraille a brisé l’Orange
Sur l’Arbre de la Liberté,
Sur l’Arbre de la Liberté. (bis)
Trop généreuse en sa colère,
La Belgique, vengeant ses droits,
d’un roi qu’elle appelait son père,
N’implorait que de justes lois.
Mais lui, dans sa fureur étrange,
Par le canon que le fils a pointé,
Au sang belge a noyé l’Orange
Sous l’arbre de la liberté,
Au sang belge a noyé l’Orange
Sous l’arbre de la liberté,
Sous l’arbre de la liberté. (bis)
Fiers Brabançons, peuple de braves,
Qu’on voit combattre sans fléchir,
Du sceptre honteux des Bataves
Tes balles sauront t’affranchir.
Sur Bruxelles au pied de l’archange
Ton saint drapeau pour jamais est planté
Et fier de verdir sans l’Orange,
Croît l’arbre de la liberté,
Et fier de verdir sans l’Orange,
Croît l’arbre de la liberté,
Croît l’arbre de la liberté. (bis)
Êtes vous, objets de nobles,
Braves, morts au feu des canons,
Avant que la patrie en armes
Ait pu connaître au moins vos noms,
Sous l’humble terre où l’on vous range,
Dormez martyrs, bataillon indompté,
Dormez en paix loin de l’Orange
Sous l’arbre de la liberté!
Dormez en paix loin de l’Orange
Sous l’arbre de la liberté!
Sous l’arbre de la liberté! (bis)
Gesneuveld
Jenneval streed niet alleen met zijn pen. In 1830 nam hij zelf dienst in het leger van de revolutionairen. Op 18 oktober 1830 kwam hij gevechten in de omgeving van Lier om het leven. Zijn broer voegde hierna een strofe aan de Brabançonne toe:
Il vient celui qui vous disait:
Plutôt mourir que vivre esclaves!
Et comme il disait, il faisait
Ouvrez vos rangs noble phalange,
Place au poète, au chasseur redouté!
Il vient dormir, loin de l’Orange
Sous l’arbre de la liberté!
Il vient dormir, loin de l’Orange
Sous l’arbre de la liberté!
Sous l’arbre de la liberté! (bis)
Opvoering van het volkslied van België in het Frans, Duits en Nederlands:
Versie van Charles Rogier:
Tot 1860 werd deze versie van het volkslied van België gebruikt. Op initiatief van premier Charles Rogier werden hierna de heftigste uitvallen tegen het Huis van Oranje afgezwakt. Deze laatste versie wordt nog altijd gebruikt. De Belgische overheid over het nationale volkslied:
“In feite bestaat er geen officiële versie van de ‘Brabançonne’. Verschillende commissies werden belast met het bestuderen van de tekst en de melodie van ‘De Brabançonne’ en met het opstellen van een officiële versie. Deze werkzaamheden hebben echter nooit tot een resultaat geleid. In een ministeriële rondzendbrief van het Ministerie van Binnenlandse Zaken van 8 augustus 1921 wordt wel verklaard dat enkel de vierde strofe van de tekst van Charles Rogier, zowel in het Nederlands als in het Frans, als de officiële versie moet worden beschouwd.”
Huidige officiële versie van de Brabançonne:
Nederlandse tekst O dierbaar België, o heilig land der vaad’ren, | Franse tekst Noble Belgique, ô mère chérie, |
Duitse tekst O liebes Land, o Belgiens Erde, |
Lees ook: Hoe koning Willem I in 1830 eigenzinnig België verspeelde
…en: Belgen hangen vlag al 183 jaar verkeerd op
Meer volksliederen
Bronnen ▼
-https://nl.wikipedia.org/wiki/Braban%C3%A7onne_(volkslied)