Het volkslied van Peru heeft als titel Somos libres, seámoslo siempre, wat zoveel betekend als ‘Wij zijn vrij, moge wij dat voor altijd zijn’. Het is geschreven door José de La Torre en gecomponeerd door José Bernardo Alcedo. Laatstgenoemde deed mee aan een wedstrijd die José de San Martín in 1821 uitriep om een volkslied voor de toen nog jonge staat te vinden.
San Martín was niet alleen degene die een wedstrijd uitschreef om een volkslied van Peru te vinden, hij besloot ook welke lied uiteindelijk het nationale volkslied werd. Uit in totaal zeven uitzendingen koos hij dus voor het Somos libres, seámoslo siempre van Bernardo Alcedo. Het lied werd in de nacht van 2 september 1821 voor het eerst gespeeld, in het theater van Lima. Het lied werd toen, in aanwezigheid van San Martín, ten gehore gebracht door Rosa Merino.
Nederlandse vertaling van het volkslied van Peru
Refrein en eerste couplet
Refrein
We zijn vrij, laat ons het altijd zijn””
moge de zon eerder verduisteren
dan dat we deze eervolle belofte breken
die het vaderland tot de eeuwigheid heeft verheven.
Eerste couplet
voor een lange tijd onderdrukte Peruaan
sleepte de kwellende ketting
veroordeeld tot wrede slavernij
voor een lange tijd wenend in stilte
Maar als de heilige schreeuw
Vrijheid! werd gehoord aan de kust
de slaafs apathie beeft
de vernederde nek oprichtend
https://www.youtube.com/watch?v=Em2FvXwrwAQ
Volledige tekst van het volkslied van Peru
Refrein
Somos libres; seámoslo siempre
y antes niegue sus luces el sol
que faltemos al voto solemne
que la patria al eterno elevó,
1e couplet
Largo tiempo el peruano oprimido
la ominosa cadena arrastró;
condenado a una cruel servidumbre
largo tiempo en silencio gimió.
Mas apenas el grito sagrado
¡Libertad! en sus costas se oyó
la indolencia de esclavo sacude,
la humillada cerviz levantó.
2e couplet
Ya el estruendo de broncas cadenas
que escuchamos tres siglos de horror,
de los libres al grito sagrado
que oyó atónito al mundo, cesó.
Por doquier San Martín inflamando,
libertad, libertad, pronunció,
y meciendo su base los Andes
la anunciaron, también, a una voz.
3e couplet
Con su influjo los pueblos despiertan
y cual rayo corrió la opinión;
desde el itsmo a las tierras del fuego
desde el fuego a la helada región.
Todos juran romper el enlace
que natura a ambos mundos negó
y quebrar ese cetro que España
reclinaba orgullosos en los dos.
4e couplet
Lima, cumple ese voto solemne,
y, severa, su enojo mostró,
al tirano impotente lanzando,
que intentaba alargar su opresión.
A su esfuerzo saltaron los grillos
y los surcos que en sí reparó,
le atizaron el odio y venganza
que heredera de su Inca y Señor.
5e couplet
Compatriotas, no más verla esclava
si humillada tres siglos gimió,
para siempre jurémosla libre
manteniendo su propio esplendor.
Nuestros brazos, hasta hoy desarmados
estén siempre cebando el cañón,
que algún día las playas de Iberia
sentirán de su estruendo el terror.
6e couplet
Excitemos los celos de España
pues presiente con mengua y furor
que en concurso de grandes naciones
nuestra patria entrará en parangón.
En la lista que de éstas se forme
llenaremos primero el reglón
que el tirano ambicioso Iberino,
que la América toda asoló.
7e couplet
En su cima los andes sostengan
la Bandera o pendón bicolor,
que a los siglos anuncie el esfuerzo
que ser libres, por siempre nos dio.
A su sombra, vivamos tranquilos,
y al nacer por sus cumbres el Sol,
renovemos el gran juramento
que rendimos al Dios de Jacob.
Ook interessant: Waarom Spanjaarden hun volkslied niet meezingen
