De oude Grieken waren echte parfumliefhebbers: ze hulden hun hele lichaam in heerlijke geuren. Maar waar roken die oude parfums eigenlijk naar? Het Nationaal Archeologisch Museum van Athene heeft de geur van de oudheid weer tot leven gewekt.
Voor de tijdelijke tentoonstelling Countless Aspects of Beauty in het museum werd het parfum ‘Rodo’ (roos) gemaakt volgens de methoden van parfumeurs uit de oudheid. Het idee om de sfeer van de oudheid te benaderen door het opnieuw creëren van antieke parfums is afkomstig van museumdirecteur Maria Lagogianni-Georgakarakos. “Geur werkt zeker als een communicatiemiddel – we worden verliefd door zicht, maar mogelijk ook door geur”, legt Lagogianni uit in de krant Kathimerini.
De afdeling Onderzoek & Ontwikkeling van het Griekse cosmeticabedrijf Korres ging een jaar geleden met het idee aan de slag en ontwikkelde na grondige research drie geurige oliën aan de hand van dezelfde grondstoffen en methodes die de oude parfumeurs gebruikten. De drie parfums die door deze experimentele archeologie werden gemaakt, ruiken naar roos, salie en koriander.
Badcultuur
De oude Grieken hadden een echte badcultuur en parfumeerden hun hele lichaam, met zalfjes, oliën en crèmes. Ze geloofden dat geuren kracht gaven. Ze gebruikten daarom een parfum op de borst voor de liefde en op het hoofd voor het denken. De kostbaarste geur gebruikten ze voor de voeten, want die steeg op naar het hele lichaam.
Als basis voor hun parfums gebruikten de oude Grieken sesam-, noten-, of olijfolie. Die werd verhit met geurstoffen van onder andere rozen, mirre, krokus, kaneel of het kostbare nardus dat uit de Himalaya moest komen. De geurende oliën werden in de oudheid gebruikt door zowel mannen als vrouwen en gaven de sociale status aan. Atleten gebruikten de geurige olie om hun lichaam te reinigen en vrouwen wilden lekker ruiken om te verleiden. En natuurlijk diende parfum ook om minder welriekende lichaamsgeuren te verhullen.
Parfum had voor de Grieken in de oudheid ook een belangrijke religieuze functie. Het werd gebruikt ter verering van de goden en andere religieuze ceremonies, maar ook om overledenen te balsemen. Daarnaast geloofden ze dat parfums een geneeskrachtige werking hadden. Mirre zou bijvoorbeeld slijmoplossend zijn.
De geparfumeerde olie werd vaak bewaard in een albastron, een klein, langwerpig kruikje dat om de hals kon worden gedragen. Atleten gebruikten in het gymnasion meestal een aryballos, een kleine ronde kruik die aan een handvat kon worden opgehangen.