De maand mei ontleent haar naam deze keer niet aan een Romeinse, maar aan een Griekse godin: Maia, de godin van de vruchtbaarheid. De Romeinen identificeerden hun godin van de natuur, Bona Dea [= de Goede Godin] met deze Griekse godin. Zij vereerden haar als de godin, die de natuur zou laten groeien en bloeien. Niet alleen de identiteit maar ook de naam van de Griekse godheid werd door de Romeinen geadopteerd; hun meimaand werd naar Maia vernoemd: Maius in het Latijn.
Bloeimaand
In het teken van de liefde
Eeuwenlang stond de maand mei ook in het teken van de liefde. Rond de eerste dag vonden er talrijke meifeesten plaats. Het was dé gelegenheid voor trouwlustige jongens en meisjes om toenadering tot elkaar te zoeken. Tot laat in de avond dansten zij rond de meiboom. Er werden bloemenkransen voor elkaar gevlochten en in het holst van de nacht versierden de jongens het huis van hun uitverkoren meisje met meitakken. Kortom, de liefde vierde op allerlei fronten hoogtij.
Dit voor mei zeer kenmerkende thema bracht Casper Luyken in zijn maandprent Maius in beeld. In de tuin van een buitenplaats probeert een deftig geklede vrouw de tuinknecht te verleiden met een door haar gevlochten bloemenkrans. Hij bloost ervan. Volgens het gedicht onder de prent geeft de hele wereld zich in deze maand over aan paringsdrift. Kijk maar naar de kip achter het tweetal, die zich uitdagend bukt binnen het blikveld van de haan, terwijl deze in het zand rondscharrelt. Waarom zou zij haar lieve Hans dan niet met een bloemenkrans mogen kronen?
Verhuismaand
Er zijn meerdere verhuizingen gaande. De familie op de voorgrond vervoert haar hele hebben en houwen met slechts één enkele kruiwagen, terwijl voor de uitgebreide inboedel van de andere familie minstens twee schuiten nodig lijken te zijn. Deze familie steekt daarbij niet zelf de handen uit de mouwen, maar laat haar personeel de boel naar binnen sjouwen. Zij kijken toe, daarbij genoeglijk keuvelend aan tafel.
Jan, de vader van Casper Luyken, bracht voor zijn boek De Bykorf des Gemoeds (1711) ook een verhuizing in beeld. Hier verlaat de familie het huis. De inboedel staat al opgestapeld in de schuit. Mogelijk is dit een familie, die de zomer in haar buitenhuis gaat doorbrengen. In het stichtelijke motto boven de prent leert Jan Luyken ons, dat we al onze schatten in ons hart dragen; met andere woorden het gaat in het leven niet om het uiterlijk vertoon.
~ Amsterdam Museum – Nel Klaversma
Zie hier berichten over andere maanden van het jaar
